AdSense

Wednesday 29 July 2015

Στο μάτι του ταύρου - Δώρος Αντωνιάδης

Περίληψη


Ο Πέτρος Ελευθεριάδης, αστυνόμος του Τμήματος Ανθρωποκτονιών, μόλις έχει υποβάλει την παραίτησή του στην υπηρεσία και είναι πλέον έτοιμος για ένα νέο ξεκίνημα. Πριν φύγει όμως, αναλαμβάνει να βοηθήσει σε μια τελευταία υπόθεση, με ένα πτώμα που βρίσκεται τοποθετημένο σαν τον Βιτρουβιανό Άνθρωπο του Ντα Βίντσι, το οποίο φέρει ένα περίεργο τατουάζ στο στήθος και κρατά ένα ποίημα με αριθμούς στην αρχή κάθε στροφής. Ο αστυνόμος αντιλαμβάνεται γρήγορα πως δεν πρόκειται για απλή υπόθεση ανθρωποκτονίας. Στην προσπάθειά του να εξιχνιάσει το έγκλημα, οδηγείται σε μια ιστορία που ξεκινά είκοσι χρόνια πριν στη Θεσσαλονίκη, όπου ένας φοιτητής ψυχολογίας βοηθάει μια κοπέλα να ξεφύγει από τον μανιακό διώκτη της. Όσο περνούν οι ώρες, ο Ελευθεριάδης ανακαλύπτει στοιχεία και γεγονότα που θα του αλλάξουν τη ζωή γρηγορότερα απ’ ό,τι σχεδίαζε.

Ένα συναρπαστικό αστυνομικό θρίλερ με μαθηματικούς γρίφους, υποβλητική ατμόσφαιρα και καταιγιστικό ρυθμό, όπου το παρόν εναλλάσσεται με το παρελθόν, ενώ ο αναγνώστης βρίσκεται διαρκώς προ αλλεπάλληλων εκπλήξεων.


Βιογραφικά στοιχεία

Δώρος Αντωνιάδης
Ο Δώρος Αντωνιάδης γεννήθηκε στη Λευκωσία το 1974 και ζει στην Αθήνα με τη γυναίκα του και τα παιδιά του. Σπούδασε μαθηματικά και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην πληροφορική και στις επικοινωνίες. Είναι ερασιτέχνης τριαθλητής και του αρέσει να γράφει για τα βιβλία που διαβάζει, αλλά και για τον κόσμο όπου ζει, στο προσωπικό του blog (dorosantoniadis.com). Το Στο μάτι του ταύρου είναι το πρώτο του βιβλίο.
1) Τι σε ώθησε να γράψεις το βιβλίο αυτό; Όταν ξεκίνησα να το γράφω, δεν είχα ιδέα πως θα προκύψει μυθιστόρημα και μετά βιβλίο. Ξεκίνησα από έναν γρίφο που είδα στο Facebook πριν από περίπου δύο χρόνια. Ο γρίφος ήταν ένας μαθηματικός τύπος που αν τον αποκρυπτογραφούσες, προέκυπτε μια αγγλική φράση. Όσο κι αν έψαξα, δεν βρήκα στο διαδίκτυο να υπάρχει κάτι αντίστοιχο στα ελληνικά και έτσι αποφάσισα να δημιουργήσω έναν αντίστοιχο ελληνικό γρίφο. Όταν πλέον είχα στα χέρια μου τον γρίφο, σκέφτηκα μια μικρή ιστορία γύρω από αυτόν και γράφοντας την, είδα πως όλο και μεγάλωνε αυτή η ιστορία. Μόλις τελείωνα μια παράγραφο, ξεκινούσα την επόμενη. Κάποια στιγμή προέκυψε άλλος ένας γρίφος και εντέλει, το αποτέλεσμα όλης αυτής της διαδικασίας είναι το βιβλίο αυτό.

2) Πως νιώθεις τώρα που κρατάς το βιβλίο στα χέρια σου, και πως όταν ακούς σχόλια από τους αναγνώστες; Νιώθω αληθινά χαρούμενος. Το ξέρω πως ακούγεται κλισέ, αλλά έτσι νιώθω. Απλώς χαρούμενος. Η στιγμή δε που κράτησα το βιβλίο στα χέρια μου ήταν μοναδική. Μακάρι οι συνθήκες στην Ελλάδα να ήταν καλύτερες και να με άφηναν να χαρώ ακόμα περισσότερο, αλλά αυτές δυστυχώς δεν μπορώ να τις αλλάξω. Μέχρι τώρα έχω ακούσει μόνο θετικά σχόλια για το βιβλίο και έτσι νιώθω πολύ συγκινημένος αλλά και λίγο αγχωμένος για το τι θα περιμένει ο κόσμος από μένα στο μέλλον. Ελπίζω να μου βγει δημιουργικά όλο αυτό.

3) Τι να περιμένουμε από εσένα στο μέλλον; Ακόμη δεν έχω αποφασίσει. Αφήνω εσκεμμένα χρόνο να κυλίσει και για να χαρώ αυτό που γίνεται τώρα αλλά και για να δω πως θα πάει το πρώτο βιβλίο, να δω τις αντιδράσεις του κόσμου, αν θα θέλουν μια συνέχεια. Η ιστορία πάντως στο τέλος αφήνει ανοιχτά κάποια ενδεχόμενα, έτσι ώστε να μπορώ -αν αποφασίσω- να συνεχίσω από εκεί που την άφησα.


Οι αναγνώστες που θα αγοράσουν το βιβλίο, θα βοηθήσουν παράλληλα και στην ενίσχυση του έργου του συλλόγου «Νοσηλεία», καθώς ο Δώρος Αντωνιάδης προσφέρει 50% των εσόδων του για το σκοπό αυτό. http://www.nosilia.org.gr/

No comments:

Post a Comment

Labels

25thhourproject Amanda Gorman Argentinian Ayia Napa Monastery barış biodanza book Brasilia Breath Bucay Jorge Carlos Latuff cartoon change classes clouds co-operation comedy companionship computer Conspiracy Cyprus dance death Delia Owens deniz diary eagle enemies exercise fantasy Fernando Pessoa Fikardou film friends Game of Thrones goodreads Hatha Yoga hawk heal home indians Integral Yoga Intikam jeans jokes Jose Saramago kitap Kıbrıs komik Kryon lgbti+ love love story LucyFoley Madeline Miller media movie trailer Muere lentamente naked Nasreddin Hoca natural Nazim Hikmet Nicci French Nicosia Nobel Prize novel Orhan Pamuk Paulo Coelho peace poem poet poetry police porcupines quotes Rain refugees religion revenge Rumi Samuel Johnson sciolism short film short story sky smile solidarity studies on hysteria Tango theatre TheGuestList TheHuntingParty theory TheParisApartment therapy think thriler thriller Viktor Frankl. logotherapy village Vinicius de Moraes violence warm Warsan Shire Where the crawdads sing Wilson Mizner wisdom world Yoga αγάπη Αγία Νάπα αετός αλήθεια αλλαγή αναπνοή ανέκδοτα ανέκδοτο αποφθέγματα Αργοπεθαίνει άσκηση αστυνομία αυτοβελτίωση βία Βιβλία βιβλίο Βινίσιους δε Μοράες Βραζιλία γεράκι γιόγκα Γουίλσον Μίζνερ Γρηγόρης Βασιλειάδης διήγημα Δικαιοσύνη Διόπτρα εαυτός ειρήνη εκδίκηση Έλενα Φερράντε Ελλάδα Ελληνοκύπριοι επίγνωση εχθροί Ζοζέ Σαραμάγκου ζωή ημερολόγιο Ημιμάθεια θάλασσα θάνατος θέατρο θεραπεία Θεωρίες θρησκεία θρίλερ Ινδιάνοι ισορροπία ιστορίες Ιταλία καρναβάλι Καστανιώτης Κομφούκιος κόσμος κρύο Κρυων Κύπρος κωμωδία Λεμεσός ΛΟΑΤΚΙ+ λογοθεραπεία μαζί μάθημα Μεταίχμιο μοναξιά Ναζίμ Χικμέτ Νασεντίν Χότζα Νόμπελ Λογοτεχνίας νουβέλα Ντέλια Όουενς Ορχάν Παμούκ Πάμπλο Νερούδα Πατάκη ποίημα ποίηση ποιητής πολιτισμός πρόσφυγες Σκαντζόχοιρος σκιά σπίτι συγγραφή συνεργασία τανγκό ταξίδι τετράδιο Τζελαλεντίν Ρουμί Το Ψυχοθεραπευτικό Ταξίδι Τουρκοκύπριοι φαντασία Φερνάντο Πεσσόα φιλία φιλοσοφία Φρίντριχ Νίτσε φυσικοπαθητική χαμόγελο χιόνι χορός Χόρχε Μπουκάι Χριστίνα Παρασχά χρόνος Ψυχογιός ψυχολογία