Α: Ε, ψιτ! Πάλι αφηρημένος είσαι; Β: Τι έγινε πάλι; Σε ενόχλησα σε κάτι; Α: Δεν με ενοχλείς, όμως σε βλέπω να συλλογίζεσαι και να ξεχνάς ότι είμαστε εδώ για δουλειά. Β: Δεν το ξεχνώ ότι δουλεύω, και που να το ήθελα, πάλι δεν θα μπορούσα με σένα δίπλα μου. Α: Θες να απομακρυνθώ; (με έντονη απορία). Β: Για δοκίμασε, μπορείς; Α: Άστο καλύτερα, δεν το διακινδυνεύω . Β: Ναι, αναμενόμενο. Μην κοπείς από τον ομφάλιο λώρο και ανεξαρτοποιηθείς. Α: Πας καλά; Τι είναι αυτά που λες; Β: Εσένα ότι σου πούνε, αυτά κάνεις! Πρωτοβουλία καμία. Α: Μα αφού αυτή είναι η δουλειά μου. Αυτά πρέπει να κάνω. Τι άλλο θα μπορούσα να κάνω; Β: Να μην είσαι δούλος αδελφέ, να έχεις την δική σου άποψη για το τι συμβαίνει, να ταράξεις λίγο την ηρεμία, να χαράξεις την δική σου γραμμή. Να βάλεις το δικό σου στίγμα σε αυτό τον κόσμο. Α: Αυτά τα επαναστατικά συλλογιζόσουν πιο πριν; Γι’ αυτό σε βλέπω να είσαι συνέχεια σκεπτικός; Β: Είναι κακό που θέλω να είμαι διαφορετικός. ...
The way I see the world, the things that interest me, my thoughts, my views, my writtings! Positive thinking, peace, love, forgiveness, joy! You can be part of my trip to this world! You are most welcome!