NICCI FRENCH -Η εβδομάδα της Φρίντα Κλάιν

Nicci French είναι το ψευδώνυμο του συγγραφικού ζευγαριού (που είναι και παντρεμένοι από το 1990) Nicci Gerrard και Sean French, οι οποίοι γράφουν μαζί ψυχολογικά θρίλερ. Σε αυτά ανήκει και η σειρά με ηρωίδα την ψυχοθεραπεύτρια Φρίντα Κλάιν που σας παρουσιάζουμε ποιο κάτω.

ΔΕΥΤΕΡΑ
Μία κοινωνία σοκαρισμένη.
Η φωτογραφία του μικρού Μάθιου στις εφημερίδες φάρος και ελπίδα στην αναζήτησή του. 
Η ψυχοθεραπεύτρια Φρίντα Κλάιν ανήσυχη αντικρίζει την εικόνα του μικρού παιδιού και έρχονται στο νου της τα παράξενα και νοσηρά όνειρα ενός ασθενούς της. Όνειρα που περιγράφουν και με την παραμικρή λεπτομέρεια τα χαρακτηριστικά του παιδιού που τόσο λαχταρά να αποκτήσει ο ασθενής της. Εικόνες πανομοιότυπες…
Απλή σύμπτωση; Παιχνίδια του μυαλού; Ή υπάρχει έστω και η ελάχιστη πιθανότητα να σχετίζονται οι δύο υποθέσεις; Πώς μπορεί η Φρίντα να παραβιάσει το ιατρικό απόρρητο; Πόσο θα βοηθήσουν οι ψυχαναλυτικές γνώσεις της στην εξιχνίαση της υπόθεσης; Και πώς εμπλέκεται σε όλα αυτά μία απαγωγή που είχε γίνει είκοσι χρόνια πριν;
Η Φρίντα θα βρεθεί να πρωτοστατεί στον αγώνα δρόμου για τον εντοπισμό και τη σύλληψη του απαγωγέα. Μόνο που αυτός ο αγώνας δεν είναι μια κούρσα φυσικής αντοχής. Η Φρίντα πρέπει να κατεβεί ως τα πιο σκοτεινά μονοπάτια του μυαλού ενός ψυχοπαθούς, προκειμένου να βρει τις απαντήσεις για το αν ο Μάθιου είναι ζωντανός και πού μπορεί να βρίσκεται.

ΤΡΙΤΗ
Η ψυχοθεραπεύτρια Φρίντα Κλάιν έχει πιστέψει ότι δεν θα µπλεχτεί ξανά µε τις υποθέσεις της αστυνοµίας, όταν ένα πρωί ξυπνάει από κοφτά χτυπήµατα στην πόρτα της. O επιθεωρητής Κάρλσον χρειάζεται επειγόντως τη βοήθειά της.
Σε διαµέρισµα του ανατολικού Λονδίνου ένα πτώµα σε αποσύνθεση βρίσκεται για εβδοµάδες στον ίδιο χώρο µε µια ψυχικά διαταραγµένη γυναίκα. Η αστυνοµία δεν γνωρίζει καν ποιο είναι το θύµα ή πώς έχασε τη ζωή του, και όλες οι ελπίδες στρέφονται στη Φρίντα. Εκείνη, οπλισµένη µε θάρρος, θα προσπαθήσει να διεισδύσει στο λαβύρινθο του µυαλού της γυναίκας.
Καθώς τα στοιχεία που συγκεντρώνονται οδηγούν προς έναν συγκεκριµένο άντρα, έρχονται στην επιφάνεια µια σειρά από τραγικές υποθέσεις και µια αλυσίδα από σκοτεινά κίνητρα. Την ίδια στιγµή η Φρίντα συνειδητοποιεί ότι ίσως η αλήθεια βρίσκεται γραµµένη στους τοίχους που ορθώνουν οι βαθύτεροι εφιάλτες της.
Αδυνατώντας να ξεχωρίσει την αλήθεια από το ψέµα, η ψυχοθεραπεύτρια πλησιάζει το δολοφόνο που δεν είναι διατεθειµένος να ρισκάρει την ελευθερία του. Και έχει ορκιστεί ότι όποιος τον αγγίξει θα έχει τη µοίρα των προηγούµενων θυµάτων του…

ΤΕΤΑΡΤΗ
Η Ρουθ, στοργική κι αγαπημένη μητέρα σε μια ιδανική οικογένεια με τρία παιδιά, βρίσκεται νεκρή μέσα σε μια λίμνη αίματος. Ποιος όμως θα ήθελε να δολοφονήσει μια συνηθισμένη νοικοκυρά, και για ποιο λόγο;
Τον τελευταίο καιρό, η ψυχοθεραπεύτρια Φρίντα Κλάιν προσπαθεί να αναρρώσει σωματικά και ψυχολογικά από την επίθεση που παραλίγο να της στοιχίσει τη ζωή. Αναπάντεχα, βρίσκεται να έχει προσωπική σύνδεση με την υπόθεση της δολοφονίας και όταν πια τα στοιχεία δείχνουν πως η Ρουθ διατηρούσε μια δεύτερη, κρυφή ζωή, τα μέλη της οικογένειάς της συσπειρώνονται σε μια αδιαπέραστη αμυντική σιωπή. Έχει έρθει η ώρα ο επιθεωρητής Κάρλσον να ζητήσει τη βοήθεια της Φρίντα προκειμένου να φτάσει στην αλήθεια. 
Η τυχαία παρατήρηση ενός ασθενή κάνει να ηχήσει το καμπανάκι κινδύνου στο μυαλό της Φρίντα και βρίσκεται, χωρίς καλά-καλά να το καταλάβει, στο μονοπάτι που οδηγεί σε έναν κατά συρροή δολοφόνο. Ή μήπως όλα αυτά δεν είναι παρά ένα σύμπτωμα της ολοένα αυξανόμενης αναστάτωσης που επικρατεί στο νου της;
Η Φρίντα γνωρίζει πολύ καλά ότι κάθε βήμα προς το δολοφόνο είναι και ένα βήμα ακόμα πιο βαθιά στο σκοτάδι, από το οποίο ίσως και να μην υπάρχει επιστροφή…

ΠΕΜΠΤΗ
Όταν η ψυχοθεραπεύτρια Φρίντα Κλάιν άφηνε το βαρετό Σάφολκ, την παράκτια περιοχή όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε, ήταν αποφασισμένη να μην επιστρέψει ποτέ. Άφηνε πίσω της φίλους και οικογένεια, παλιούς έρωτες και τα πρώτα της χρόνια, αλλά και οδυνηρές αναμνήσεις? ένα παρελθόν στο οποίο δεν θα επέτρεπε να της καταστρέψει τη ζωή.
Όμως, χρόνια αργότερα, μια παλιά συμμαθήτρια επισκέπτεται τη Φρίντα στο Λονδίνο και της ζητά να βοηθήσει την έφηβη κόρη της. Τότε αναδύονται μνήμες από καιρό θαμμένες. Και το έγκλημα που ακολουθεί δεν αφήνει πια στη Φρίντα άλλη επιλογή από το να επιστρέψει στη γενέτειρά της για να αντιμετωπίσει το ίδιο της το παρελθόν. Και μαζί με αυτό, τα τέρατα που κανείς άλλος εκτός από εκείνη δεν πίστεψε πως ήταν αληθινά...
Μέσα σε μια ομίχλη από συγκρουόμενες αφηγήσεις, κρυμμένα μυστικά και αμφισβητήσιμα άλλοθι, η Φρίντα δεν μπορεί πια να εμπιστευτεί κανέναν και προσπαθεί μόνη της να ενώσει τα κομμάτια της ανατριχιαστικής αλήθειας του παρελθόντος αλλά και του παρόντος. Προτού άλλος ένας αθώος χάσει τη ζωή του...

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
Όταν ανακαλύπτεται ένα πρησμένο και μελανιασμένο πτώμα να επιπλέει στον ποταμό Τάμεση, η αστυνομία μπορεί τουλάχιστον να είναι σίγουρη ότι η αναγνώριση του θύματος δεν θα αποτελέσει πρόβλημα. Γύρω από τον καρπό του νεκρού ανθρώπου, υπάρχει ένα νοσοκομειακό περικάρπιο. Επάνω του, είναι γραμμένο ένα όνομα: Δρ Φ. Κλάιν.
Όμως η ψυχοθεραπεύτρια Φρίντα Κλάιν είναι ολοζώντανη. Και καθώς δεν αργούν να βρεθούν στοιχεία που τη συνδέουν με το έγκλημα, καθίσταται η υπ’ αριθμόν ένα ύποπτη!
Μην έχοντας τη δυνατότητα να πείσει την αστυνομία για την αθωότητά της, η Φρίντα αναγκάζεται να πάρει μία πολύ ριψοκίνδυνη απόφαση προκειμένου να μπορέσει να ενώσει όλα τα κομμάτια του αποτρόπαιου παζλ και ν’ ανακαλύψει την αλήθεια, πριν να είναι πολύ αργά τόσο για την ίδια όσο και για τους ανθρώπους που αγαπά.

ΣΑΒΒΑΤΟ
Πριν από δεκατρία χρόνια, η δεκαοκτάχρονη τότε Χάνα Ντόχερτι συνελήφθη για την άγρια δολοφονία της οικογένειάς της. Η αστυνομία θεώρησε από την πρώτη στιγμή την υπόθεση ξεκάθαρη και η Χάνα εγκλείστηκε έκτοτε σε ένα ψυχιατρείο υψίστης ασφαλείας.
Όταν ζητήθηκε από την ψυχοθεραπεύτρια Φρίντα Κλάιν να συναντήσει τη Χάνα και να δώσει τη δική της εκτίμηση για την περίπτωσή της, εκείνη βρέθηκε αντιμέτωπη με μια τρομακτική πραγματικότητα. Η Χάνα είναι τώρα πια μια τραγική μορφή, πρόωρα γερασμένη. Και η Φρίντα στοιχειώνεται από την υποψία πως η Χάνα είναι κι αυτή θύμα, όπως ακριβώς η υπόλοιπη οικογένειά της – πως κάτι δεν πήγε καλά στην αστυνομική έρευνα πριν από τόσα χρόνια.
Μην μπορώντας να αποσπάσει τη σκέψη της από την υπόθεση της Χάνα, η Φρίντα πιστεύει πως κάποιος κρύβει καλά την αλήθεια. Κάποιος ο οποίος είναι ικανός να φτάσει ως τα άκρα προκειμένου να προστατέψει τον εαυτό του...

ΚΥΡΙΑΚΗ
Η Κυριακή είναι μια μέρα που οι άνθρωποι κρύβονται από τον ίδιο τον εαυτό τους. Προσπαθούν να ξεχάσουν αυτά που έκαναν το Σάββατο και υποκρίνονται πως η εβδομάδα που έρχεται θα είναι διαφορετική από αυτή που πέρασε. 
Το μήνυμα του δολοφόνου, όμως, είναι απόλυτα ξεκάθαρο: είσαι δική μου.
Για τη Φρίντα Κλάιν το σπίτι της ήταν το καταφύγιό της, μέχρι τη στιγμή που έγινε η σκηνή ενός αιματηρού εγκλήματος. Κάτω από τις σανίδες του πατώματος η αστυνομία είχε ανακαλύψει το πτώμα του ανθρώπου που είχε προσλάβει η ίδια για να την προστατέψει. 
Ωστόσο, ο κύριος ύποπτος, ο Ντιν Ριβ, έχει πεθάνει εδώ και επτά χρόνια. 
Ο δολοφόνος επιλέγει τα επόμενα θύματά του κι αρχίζει να στοχοποιεί τους στενούς φίλους της. Η αστυνομία αδυνατεί να δώσει απαντήσεις. Με το κακό να υφέρπει στα σκοτεινά δωμάτια ενός αρρωστημένου μυαλού, η ψυχοθεραπεύτρια Φρίντα Κλάιν συνειδητοποιεί πως θα πρέπει να εντοπίσει η ίδια τον δολοφόνο, προτού εκείνος εντοπίσει όλα τα αγαπημένα της πρόσωπα.

The Harry Hole series - Μυθιστορήματα με τον Χάρι Χόλε - Jo Nesbø

Αν και εσείς διερωτάστε όπως και εγώ, ποια ακριβώς σειρά ακολουθούν τα βιβλία του Jo Nesbø με ήρωα τον Χάρι Χόλε, πιο κάτω ακολουθεί η λίστα με την σειρά που εκδόθηκαν. Δεν είναι αναγκαίο να την ακολουθήσετε για να μπορέσετε να τα διαβάσετε, το κάθε ένα έχει την δική του ιστορία. Προσωπικά όμως επέλεξα να ακολουθήσω την χρονολογική τους σειρά, θέλοντας να βιώσω την εξέλιξη του ήρωα. 

Κυκλοφορία	Ονομασία:     Νορβηγικά	Αγγλικά	Ελληνικά
·         1997 –	Flaggermusmannen	The Bat	Η Νυχτερίδα
·         1998 –	Kakerlakkene	Cockroaches	Οι κατσαρίδες
·         2000 -	Rødstrupe	The Redbreast	Ο κοκκινολαίμης
·         2002 -	Sorgenfri	Nemesis	Νέμεσις
·         2003 -	Marekors	The Devil's Star	Το αστέρι του διαβόλου
·         2005 -	Frelseren	The Redeemer	Ο Λυτρωτής
·         2007 -	Snømannen	Snoman	Ο Χιονάνθρωπος
·         2009 -	Panserhjerte	The Leopard	Η Λεοπάρδαλη
·         2011 -	Gjenferd	Phantom	Ο Φαντομάς
·         2013 -	Politi	Police	Η Αστυνομία
·         2017 -	Tørst	The Thirst	Η Δίψα

Η νυχτερίδα (#1)

Ο επιθεωρητής Χάρι Χόλε αποσπάται από τη Δίωξη Εγκλημάτων του Όσλο στο Σίδνεϊ για να παρακολουθήσει την έρευνα που διεξάγουν οι τοπικές αρχές για την εξιχνίαση ενός φόνου. Ο Χάρι μπορεί να προσφέρει τη βοήθειά του αλλά έχει ρητές οδηγίες να μην μπλέξει. Το θύμα είναι μια εικοσιτριάχρονη Νορβηγίδα που είναι διάσημη στην πατρίδα της. Φυσικά, ο Χάρι δεν μπορεί να μείνει απλός παρατηρητής και συνδέεται φιλικά με τον επιθεωρητή που είναι επικεφαλής της έρευνας καθώς και με έναν από τους μάρτυρες, με αποτέλεσμα να βρεθεί αναμεμειγμένος με την έρευνα. Οι τρεις αυτοί άνθρωποι θα ανακαλύψουν πως η δολοφονία της κοπέλας είναι μόνο ο τελευταίος κρίκος μιας αλυσίδας ανεξιχνίαστων φόνων. Έχουν λοιπόν να αντιμετωπίσουν έναν ψυχοπαθή που δρα σε όλη την Αυστραλία. Καθώς ο κλοιός αρχίζει να κλείνει γύρω από τον δράστη, ο Χάρι φοβάται ότι κανείς δεν είναι πια ασφαλής – ούτε καν αυτοί που ερευνούν την υπόθεση.

Οι κατσαρίδες (#2)

Ο νορβηγός πρέσβης στην Ταϊλάνδη βρίσκεται νεκρός σε έναν οίκο ανοχής της Μπανγκόκ. Είχε στενές σχέσεις με τον πρωθυπουργό της Νορβηγίας, και στο Όσλο θέλουν να αποφύγουν πάση θυσία το σκάνδαλο. Τύφλα στο μεθύσι ο Χάρι Χόλε θα μπει σε ένα αεροπλάνο για την Μπανγκόκ με ξεκάθαρες οδηγίες: να «κουκουλωθεί» η υπόθεση ή, αν αυτό δεν μπορεί να γίνει, να κάνει όσο το δυνατόν λιγότερα. Ωστόσο, όταν ο Χάρι φτάνει εκεί, διαπιστώνει πως δεν πρόκειται απλώς για έναν τυχαίο φόνο. Ή για να το θέσει διαφορετικά, για κάθε κατσαρίδα που υπάρχει στο δωμάτιο του ξενοδοχείου του, εκατοντάδες άλλες κρύβονται μέσα στους τοίχους του.

Ο κοκκινολαίμης (#3)

1944: Στα χαρακώματα έξω από το Λένινγκραντ, στο Ανατολικό Μέτωπο, μια χούφτα Νορβηγοί με γερμανικές στρατιωτικές στολές πολεμούν για έναν ιερό σκοπό: μια ελεύθερη Νορβηγία. Προέρχονται από εντελώς διαφορετικό κοινωνικό και πολιτικό μπαγκράουντ. Ο πιο τολμηρός απ' όλους ο Daniel Gudeson πέφτει νεκρός από σφαίρα και το σώμα του θάβεται σ' έναν ομαδικό τάφο. Λίγο καιρό αργότερα, σ' ένα στρατιωτικό νοσοκομείο της Βιέννης ένας τραυματίας νοσηλεύεται με το όνομα Daniel Gudeson. Εκεί θα γνωρίσει τον έρωτα στο πρόσωπο της Helene, μιας νοσοκόμας. Όταν ο τραυματίας λαμβάνει φύλλο πορείας για το νότιο τμήμα του Ανατολικού Μετώπου, δηλαδή ένα εισιτήριο με προορισμό τον θάνατο, αυτός και η Helene θα σχεδιάσουν την απόδρασή τους.
1999: Ένας γεράκος περιπλανιέται στους δρόμους του Όσλο. Λίγο πριν ο γιατρός του του έχει ανακοινώσει ότι του απομένουν λίγοι μήνες ζωής. Σκέφτεται τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο. Ξέρει πως έχει μια τελευταία αποστολή να ολοκληρώσει πριν πεθάνει.

Ο Χάρι Χόλε πυροβολεί λόγω παρεξήγησης έναν αμερικανό μυστικό πράκτορα στη διάρκεια της επίσκεψης του προέδρου Κλίντον στη Νορβηγία. Ενώ περιμένει την ταπεινωτική αποπομπή του από το αστυνομικό σώμα, ο Χόλε μετατίθεται στην αντιτρομοκρατική (αλλιώς POT) και παίρνει προαγωγή. Τον χώνουν σε ένα ανήλιαγο γραφείο και ξεφυλλίζει αναφορές για υποθέσεις χαμηλής προτεραιότητας. Η περίπτωση που πέφτει στα χέρια του όμως έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον: μια συμμορία εμπόρων όπλων έχει πιθανότατα δεσμούς με παλιούς και νέους Ναζί. Ένας βετεράνος του Ανατολικού Μετώπου του Β' Παγκόσμιου πολέμου βρίσκεται δολοφονημένος και ο Χάρι Χόλε βρίσκει στοιχεία που τον συνδέουν όχι μόνο με το παρόν και το πρόσφατο παρελθόν, αλλά και με το εγγύς μέλλον και αυτό είναι το πιο ανησυχητικό...

Νέμεσις (#4)

Πλάνα από κάμερα παρακολούθησης: ένας κουκουλοφόρος μπαίνει σε μια τράπεζα του Όσλο, κολλάει την κάννη ενός όπλου στο κεφάλι μιας υπαλλήλου και της δίνει εντολή να μετρήσει μέχρι το είκοσι πέντε. Όταν δεν παίρνει τα λεφτά στον χρόνο που όρισε, τραβάει τη σκανδάλη. Η γυναίκα πέφτει νεκρή και δύο εκατομμύρια νορβηγικές κορόνες εξαφανίζονται χωρίς ίχνος.
Ύστερα από ένα δείπνο και ένα γερό μεθύσι στο σπίτι της παλιάς φιλενάδας του Άννας Μπέτσεν, ο ντετέκτιβ Χάρι Χόλε ξυπνάει στο σπίτι του με πονοκέφαλο, χωρίς κινητό και χωρίς καμιά ανάμνηση από τις τελευταίες δώδεκα ώρες της ζωής του. Την ίδια μέρα η Άννα βρίσκεται νεκρή με μια σφαίρα στο κεφάλι στην κρεβατοκάμαρά της και ο Χόλε είναι ο κύριος ύποπτος. Στο μεταξύ οι ληστείες τραπεζών συνεχίζονται με αμείωτη βιαιότητα και το ρεμάλι της αστυνομίας του Όσλο κλείνει ανίερες συμφωνίες με τον θρυλικό φυλακισμένο τσιγγάνο Ράσκολ Μπάξετ και ξεκινάει έναν ιλιγγιώδη αγώνα δρόμου από τη νορβηγική πρωτεύουσα ως την καυτή Βραζιλία, για να διαλευκάνει ταυτόχρονα δύο υποθέσεις και να ξεκαθαρίσει τη θέση του. Αλλά η Νέμεση, η θεά της εκδίκησης, δεν έχει πει ακόμη την τελευταία λέξη της.

Το αστέρι του διαβόλου (#5)

Το σκηνικό: Όσλο. Ένα ασφυκτικά ζεστό καλοκαίρι.
Ο γρίφος: Πέντε οι ακμές του αστεριού, πέντε τα δάχτυλα του χεριού και κάθε πέντε μέρες ένα νέο θύμα. Η πρώτη δολοφονημένη γυναίκα είχε ένα δάχτυλο λιγότερο και κάτω από το βλέφαρό της ένα κόκκινο διαμάντι στο σχήμα αστεριού. Ένα δαχτυλίδι με το ίδιο αστεροειδές κόκκινο διαμάντι στολίζει το κομμένο δάχτυλο της δεύτερης γυναίκας. Και οι φόνοι συνεχίζονται…
Ο επιθεωρητής: Θολωμένος από το ποτό, υπό δυσμένεια στην υπηρεσία του, ο Χάρι Χόλε θα κληθεί να λύσει τον γρίφο μαζί με τον συνάδελφό του και προσωπικό του εχθρό Τομ Βόλερ για τον οποίο υποψιάζεται ότι είναι μπλεγμένος σε βρόμικες ιστορίες.
Στην αναζήτηση της αλήθειας, ο Χόλε θα βρεθεί κυνηγημένος και θα αναγκαστεί να πάρει δύσκολες αποφάσεις για το επαγγελματικό του μέλλον.

Ο λυτρωτής (#6)

Μια παγωμένη βραδιά στο Όσλο, παραμονές Χριστουγέννων, κόσμος είναι μαζεμένος σε μια υπαίθρια συναυλία του Στρατού Σωτηρίας. Μια έκρηξη διακόπτει τη μουσική, ένας ένστολος πέφτει νεκρός, με μια σφαίρα εξ επαφής στο κεφάλι.
Ο Χάρι Χόλε και η ομάδα του δεν έχουν πολλά στοιχεία στη διάθεσή τους: δεν υπάρχει ούτε ύποπτος ούτε όργανο του εγκλήματος ούτε κίνητρο. Όταν όμως ο δολοφόνος ανακαλύπτει πως σκότωσε το λάθος άτομο, τότε αρχίζουν τα πράγματα να περιπλέκονται. Χάρη στην εντατική δουλειά της ομάδας του, ο Χάρι καταφέρνει να εντοπίσει τον πληρωμένο δολοφόνο (μέσω πιστωτικών καρτών, ψεύτικου διαβατηρίου και της επικοινωνίας με τον εργοδότη του). Χωρίς χρήματα, μόνο με έξι σφαίρες στο όπλο του και χωρίς στέγη, ο δολοφόνος είναι όλο και πιο απελπισμένος. Θα κάνει το παν για να εξολοθρεύσει τον στόχο του.

Ο χιονάνθρωπος (#7)

ΣΥΝΤΟΜΑ ΘΑ ΠΕΣΕΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΧΙΟΝΙ.
Ένα αγοράκι ξυπνά και αναζητά τη μητέρα του. Όμως στο σπίτι δεν είναι κανείς και στον κήπο τους ανακαλύπτει έναν χιονάνθρωπο με το αγαπημένο φουλάρι της μητέρας του τυλιγμένο στον λαιμό του.
ΤΟΤΕ ΘΑ ΞΑΝΑΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ.
Καθώς ο Χάρι Χόλε και η ομάδα του ξεκινούν την έρευνά τους, ανακαλύπτουν έναν ανησυχητικό αριθμό γυναικών που έχουν χαθεί στη διάρκεια των τελευταίων χρόνων.
Όταν διαπιστώνουν την εξαφάνιση και άλλης μιας γυναίκας, οι χειρότερες υποψίες του Χάρι Χόλε επιβεβαιώνονται: για πρώτη φορά στην καριέρα του θα πρέπει να αντιμετωπίσει έναν σίριαλ κίλερ που παίζει στην έδρα του.

Η λεοπάρδαλη (#8)

Στο βιβλίο αυτό ο Χάρι Χόλε βρίσκεται αντιμέτωπος με τους σκοτεινότερους δαίμονές του. Προσπαθώντας να ξεπεράσει τον τραυματισμό που υπέστη κατά την εξιχνίαση της υπόθεσης του Χιονάνθρωπου, καταφεύγει στο Χονγκ Κονγκ και στην παρηγοριά του οπίου.
Στο μεταξύ στο Όσλο, δύο γυναίκες βρίσκονται νεκρές, έχουν πνιγεί στο ίδιο τους το αίμα. Τα ΜΜΕ τρελαίνονται. Δεν υπάρχουν στοιχεία, η αστυνομική έρευνα έχει βαλτώσει και ο Χάρι –ο μόνος που θα μπορούσε να βοηθήσει– είναι χαμένος.
Όταν ο ιδιόρρυθμος επιθεωρητής επιστρέφει στο Όσλο, καθώς μαθαίνει ότι ο πατέρας του είναι στα τελευταία του, ο δολοφόνος ξαναχτυπά. Τα αντανακλαστικά του Χάρι ενεργοποιούνται και αναλαμβάνει ενεργό ρόλο στην έρευνα, αν και δεν υπάρχουν και πολλά στοιχεία.
Το χειρότερο απ’ όλα όμως είναι ότι ο ψυχοπαθής δολοφόνος θα δοκιμάσει τον Χάρι σε επαγγελματικό αλλά και προσωπικό επίπεδο.

Ο φαντομάς (#9)

Τρία χρόνια έχουν περάσει από τότε που ο πρώην επιθεωρητής Χάρι Χόλε απέδρασε στο Χονγκ Κονγκ για να ξεφύγει από τα τραύματα της προσωπικής και της επαγγελματικής του ζωής στο Όσλο. Επιστρέφει τώρα για να ερευνήσει μια δολοφονία. Η υπόθεση όμως έχει ήδη κλείσει. Ο Γκούστο ο πρεζάκιας σκοτώθηκε στη διάρκεια κάποιου καβγά για ναρκωτικά. Ο φερόμενος ως δολοφόνος του έχει ήδη συλληφθεί.
Ο Χάρι παίρνει την άδεια να επισκεφθεί τον κατηγορούμενο στη φυλακή. Εκεί ο πρώην επιθεωρητής έρχεται αντιμέτωπος με τον εαυτό του και την προσωπική του διαδρομή – το αγόρι είναι ο Όλεγκ, ο γιος της μεγάλης του αγάπης της Ράκελ, ό,τι κοντινότερο έχει σε γιο.
Έτσι ξεκινά την πιο μοναχική και την πιο απίθανη έρευνά του παρά την άρνηση της αστυνομίας να επανεξετάσει την υπόθεση. Τα ίχνη των ναρκωτικών, του αίματος και των μυστηριωδών εξαφανίσεων οδηγούν σ’ έναν άντρα για τον οποίο κανείς δεν θέλει να μιλήσει, έναν άντρα που κυριαρχεί στους νυχτερινούς δρόμους του Όσλο, τον φαντομά.

Αστυνομία (#10)

Η Αστυνομία χρειάζεται τον Χάρι Χόλε γιατί ένας δολοφόνος τριγυρνά στους δρόμους του Όσλο και δολοφονεί αστυνομικούς. Συγκεκριμένα τα θύματα βρίσκονται σε τόπους εγκλημάτων που δεν κατάφεραν να εξιχνιάσουν. Οι φόνοι είναι βίαιοι και η αντίδραση των ΜΜΕ υστερική. Ο αιώνιος Χάρι, ντετέκτιβ από τη φύση του, έχει εμπλακεί σε όλες τις σημαντικές έρευνες εγκλημάτων των τελευταίων χρόνων στο Όσλο. Με την πολύ προσωπική του αίσθηση δικαιοσύνης να τον καθοδηγεί, πιστός σε ό,τι αγαπά και αποφασισμένος να το υπερασπιστεί, αυτή τη φορά μοιάζει χαμένος και ανήμπορος. Άραγε θα τα καταφέρει να ξεπεράσει για άλλη μια φορά τον εαυτό του καθώς το ναυάγιο της προσωπικής του ζωής τον έχει βυθίσει στον πάτο.

Η δίψα (#11)

Η δίψα αποτελεί τη συνέχεια του μπεστ σέλερ Η αστυνομία (του δέκατου βιβλίου στη σειρά Χάρι Χόλε), στο οποίο ο βετεράνος επιθεωρητής παλεύει να προστατέψει τους συναδέλφους του από έναν δολοφόνο που επιζητά εκδίκηση από την αστυνομία. Στη Δίψα ο Χάρι θα ξαναενταχθεί στις τάξεις της αστυνομίας του Όσλο για να εντοπίσει έναν σίριαλ κίλερ που σκοτώνει χρήστες του κοινωνικού δικτύου γνωριμιών Tinder. Ο τρόπος του και η μέθοδος του δολοφόνου θα οδηγήσουν τον Χάρι στο κυνήγι μιας νέμεσής του από το παρελθόν.
Πλινκ: Ο ήχος του ταιριάσματος στο Tinder είναι ο τελευταίος που θα ακούσει η Ελίζε Χέρμανσεν πριν πέσει θύμα δολοφονίας μες στο διαμέρισμά της. Το νεκρό κορμί της θα βρεθεί από την αστυνομία σημαδεμένο και στραγγισμένο από το αίμα.
Όταν μια ακόμα γυναίκα δολοφονείται, τα αντανακλαστικά του πρώην επιθεωρητή και νυν καθηγητή στην Αστυνομική Ακαδημία Χάρι Χόλε, θρυλικού διώκτη σίριαλ κίλερ, ενεργοποιούνται…
Άλλωστε ένας επαναλαμβανόμενος εφιάλτης στοιχειώνει τον ύπνο του, φωνές κατακλύζουν κάθε τόσο το μυαλό του: υπάρχει ένας δολοφόνος που ο Χάρι δεν κατάφερε να συλλάβει. Μήπως ήρθε η ώρα να αναμετρηθούν ξανά;
«Σιωπηλές κραυγές φούντωναν μες στο κεφάλι του, κατέκλυζαν το δωμάτιο και το κορμί του. Κραυγές που ήθελαν να δραπετεύσουν, που έπρεπε να δραπετεύσουν. Μήπως αποτρελαινόταν; Σήκωσε το βλέμμα προς το τζάμι του παραθύρου. Το μόνο πράγμα που φαινόταν στο σκοτάδι ήταν η αντανάκλαση του. Ήταν εκείνος. Εκεί έξω ήταν εκείνος. Τους περίμενε. Τραγουδώντας. Βγείτε να παίξουμε!
Ο Χάρι έκλεισε τα μάτια του.
Όχι, δεν τους περίμενε. Τον περίμενε. Περίμενε τον Χάρι. Βγες να παίξουμε!»

Quotes I Like (part 3)

“Every moment is a fresh beginning.” —T.S. Eliot

September is the start of the academic year! It's the beginning of autumn In the Northern hemisphere, and in the Southern hemisphere, the beginning of the meteorological spring. It is the time that, many people start new things. It is consider a good time to start a new job and choose new paths in your life.

So while I'm getting ready for my new beginnings I thought to share with you some of my favorite quotes! Enjoy them and may you live happily and in peace! NAMASTE

Read more in wikipedia about September

Check also - quotes i like part 2

Check also - quotes-i-like

ΠΟΣΟ ΑΝΤΕΧΕΙΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ; - Γρηγόρης Βασιλειάδης

Οι άνθρωποι βρισκόμαστε σε μια συνεχή αναζήτηση της προσωπικής μας αλήθειας, πράγμα που μας φαντάζει άπιαστο και σχεδόν αδύνατον να πραγματωθεί. Αν όμως έρθει η ώρα που θα βρεθούμε αντιμέτωποι με αυτή, πόσο πραγματικά είμαστε έτοιμοι να την αντέξουμε; 

Στο νέο του βιβλίο, ο Γρηγόρης Βασιλειάδης, μας προτρέπει να ανακαλύψουμε τις πόρτες που πρέπει να ανοίξουμε για να βρούμε την δική μας αλήθεια. Έτοιμες λύσεις δεν υπάρχουν, ούτε εύκολες, μα το χρυσάφι που κρύβεται αν τολμήσουμε να παραδοθούμε στο ταξίδι της αναζήτησης θα μας ανταμείψει. "Δεν ανεβαίνεις αυτογνωστικά σκαλοπάτια ποντάροντας στην συνήθεια. Απ' τη λεωφόρο των οικείων σου εθισμών δεν θα συναντήσεις Κύκλωπες και Λαιστρυγόνες. Ούτε θα κερδίσεις το ταξίδι. Μόνο φτάνοντας στο τέρμα της γνωστής σου ξηράς αντικρίζεις το πέλαγος που σε περιμένει από πάντα να το εξερευνήσεις διασχίζοντας το."(σελ. 7) 

Διώξε μακρυά τους φόβους σου και και επέλεξε να βροντοφωνάξεις ότι σου δίνει δύναμη και αισιοδοξία, ότι δίνει δύναμη και αισιοδοξία και στον κόσμο γύρω σου. "Αν είναι να μοιραστείς κάτι ευχάριστο, αισιόδοξο και "δυναμωτικό", κάτι που καταπραΰνει τον πόνο και τον φόβο του αδελφού σου, κάτι που εκπέμπει κύματα αγάπης, ναι, τότε μίλα! Φώναξε το, γράψε το στους τοίχους, πες το, διάδωσε το με κάθε τρόπο." (σελ. 8)

Η αλήθεια κατά τον συγγραφέα, δεν είναι κάτι που επιβάλλεται εξώθεν, αλλά είναι πρόταση ζωής, που καλεί τον άλλο να την επαληθεύσει πρώτα και ύστερα να την αποδεχτεί.

Θέλει έρωτα η ζωή για να σου αποκαλύψει την αλήθεια, έντονη επιθυμία που θα σε κάνει να απλώσεις να την αρπάξεις και από το πιο μακρινό σημείο του ορίζοντα, αν χρειαστεί. «Μάθε στη ζωή σου να ερωτεύεσαι το “ακατόρθωτο”. Να επιθυμείς αυτό που είσαι σίγουρος πως δεν μπορείς να φτάσεις. Να θυμάσαι: το πιο βαθύ και συγκλονιστικό σου όνειρο περιμένει την επιθυμία σου να μεστώσει, να τεντωθεί για να το συναντήσει» (σελ. 130).

Υπάρχει και ένα κόστος για αυτό. Και ξεκινά με όλα όσα πρέπει να χάσεις πρώτα για να μπορέσεις να κερδίσεις. Αν δεν αδειάζεις από τα αχρείαστα φορτία, αυτά που με ζήλο κρατάς σαν ασπίδες αλλά αυτά σε υπονομεύουν, δεν θα υπάρξει χώρος για να γεμίσει με τις αλήθειες που τόσο πολύ διψά η ψυχή σου να αποκτήσει. «Όποιος ζητήσει να μάθει, να θεραπευτεί από την άγνοια, χρειάζεται να είναι πρόθυμος να καταβάλει και το κόστος. Όσο πιο ψηλά ζητήσει να φτάσει κάποιος στην “κορυφή της Αλήθειας”, τόσο πιο πρόθυμος πρέπει να είναι να θυσιάζει τη βολή και την αμεριμνησία, την ανευθυνότητα της άγνοιας.» (σελ. 153)

Διαβάζουμε στο οπισθόφυλλο του βιβλίου.

«Ο άνθρωπος για να νιώσει την έξαψη της διακινδύνευσης, την υπέρβαση του φόβου και της ανάγκης, κάνει τα πάντα. Παίρνει τα όρη και τα βουνά, σκαρφαλώνει σε κατσάβραχα, θέτει το σώμα του σε κινδύνους. Λες κι έτσι θα κατευνάσει την αγωνία του για ολοκλήρωση του ίδιου και του ταξιδιού του στον κόσμο…

Όμως, ο αληθινός κίνδυνος είναι να αναρριχηθείς στις κορφές των έσω σου στοιχειών, των εσωτερικών σου παιδικών προσωπείων, των τεράτων που από καιρό σε κατοικούν! Ο αληθινός ο κίνδυνος είναι όχι να κατακτήσεις εξωτερικές κορυφές, αλλά να κατακτηθείς… Να κινδυνεύεις ανά πάσα στιγμή να πέσεις κι εσύ να προχωράς μπροστά, όχι για να κερδίσεις, αλλά για να … “χάσεις”!

Τα πάντα κάνει ο έξω άνθρωπος για να αποφύγει τον μέσα άνθρωπο, τον μόνο αληθινό κίνδυνο! Τον μόνο γκρεμό! Τη μόνη κορυφή! Το μοναδικό Ταξίδι…Για πόσο καιρό όμως θα αποφεύγεις την αντιπαράθεση με την αλήθεια;»

Enough! Αρκετά! Yeter!

Enough about useless celebrations for events that served nothing good. It's one thing to study history, learn the facts, analyse them, check all the available resourses, and it's another thing to just celebrate the events without getting no knowledge from it. Education should be about learning from the mistakes of the past, about building briges that lead to peace, prosperous and meaningful future, happy and exiting present and making this planet a heaven from all human kind (and not expecting to find it in the after life).

Enough about symbols that only create hate, instead of spreading love. A cross, a flag, a church, a mosque, a half-moon, these are just man created symbols and even if we don't believe in them, we should respect each others believes and certainly it's not a reasson to kill someone i.e. if he tries to pull down your flag. NO piece of cloth, wood, metal or whatever other material can be more important than human life. We should respect and appreciate human life.


Enough about guns, these man made weapons that are made for killing. Even if it's for a human or an animal. Why we need to kill? What makes US so much more important from the one we kill? You may say that it's for protection. But why we need protection on first hand? Why is it so difficult to stop feeling insecure and make Earth safe for everyone? Do the animals attack us on daily basis or the aliens are invading our planet?  Or is it US that we are most afraid of?

Enough about money and profit making companies. We create viruses to sell medicines (or even antivirus software). We create wars to sell guns. We create crisis (between communities or financially) to disoriented the people and vote for our political party, in order to become government and be able to pass our laws claiming that they will keep Our people safe and and leave the Others outside. (?) And usually these laws have the ability to make the politicians' families richer!

Enough about nationalism and patriotism. It's one thing to know your roots and your history, the things that make your identity and another to keep the rest of the people outside because are from different nations, and consider them barbarians and unsocial and intruders. By the way, nationalism is a term that only very recently appeared in the world history. How can you even consider to close your borders to leave the Others outside? Your borders?? Who are you that owns this land, or any land on Earth? Earth was here before us and hopefully it will be here after us, if we don't destroy it. How come you have any right on even a single rock?

Enough about religion hatred and superiority. It's probably the most stupid thing on this planet, that all religions have the obsession that their God is the right one. Have they ever cross their mind, that it may be the same one for all? And He just appears with different names and properties (most of them of human origin). And whatever is the case, why is it so difficult to just accept each others' believes and move on?  Believe me it's easy. Let's do it!

Enough about Cyprus having two mother lands and some say that Cyprus is Greek and others say Cyprus is Turkish. Cyprus is just a small and very beautiful island in the Mediterranean Sea that throughout the years various tribes inhabited, sometimes peacefully sometimes after invasions. Nowadays a variety of communities are living in Cyprus, a strong Greek speaking, a smaller Turkish speaking and also Armenians, Maronite s and Latins, Furthermore, the past 30 and so years you can find many other small communities from Russia, Bulgaria, Syria, Lebanon, Italy, United Kingdom, Germany, Scandinavian countries, Sri Lanka, India, Pakistan, Hungary, various African countries e.t.c. So basically Cyprus is just as first said a beautiful island that should live peacefully with all the people that live there, without borders, without foreign or printed on the mountains flags, just with it's own flag (and remember even that it's just a piece of cloth!)!  
#UniteCyprusNow

Η τετραλογία της Νάπολη - Έλενα Φερράντε

ΒΙΒΛΙΟ ΠΡΩΤΟ: η υπέροχη φίλη μου

Η ιστορία της Έλενας και της Λίλας στην δεκαετία του 50, σε μια φτωχογειτονιά της Νάπολης, ξεκινά να γράφεται από την Έλενα, κάποιες δεκαετίες αργότερα, όταν η Λίλα εξαφανίζεται χωρίς να αφήσει ίχνη.

Μια περίπλοκη φιλία με ανάμικτα συναισθήματα που δοκιμάζεται παράλληλα με τις κοσμοϊστορικές αλλαγές του δεύτερου μισού του 20ου αιώνα. Με μια πλειάδα χαρακτήρων να τις περιτριγυρίζουν που παρόλο που υπάρχει επεξηγηματικός κατάλογος στην αρχή του βιβλίου, χρειάστηκε λίγος χρόνος να προσαρμοστώ και σίγουρα βοήθησε πολύ η έντονη και ζωντανή αφήγηση της συγγραφέα, η οποία σε κρατάει συνεχώς σε παλμό και σε ευχάριστο ρυθμό.

Περιγραφή

Ένα σύγχρονο αριστούργηµα από την πιο δηµοφιλή Ιταλίδα συγγραφέα της εποχής µας. Η Υπέροχη Φίλη µου, το πρώτο βιβλίο της Τετραλογίας της Νάπολης, είναι η ιστορία της Έλενας και της Λίλα, µια ιστορία που ξεκινά τη δεκαετία του ’50 µε φόντο µια φτωχογειτονιά της Νάπολης. Η συγγραφέας καταδύεται στην περίπλοκη φύση της φιλίας των δύο κοριτσιών που από έφηβες γίνονται γυναίκες, ακολουθώντας βήµα βήµα την εξέλιξη καθεµιάς ξεχωριστά, τον τρόπο που η µία επηρεάζει την άλλη, τα συναισθήµατα που ανά τις δεκαετίες τις βοηθούν να χτίσουν µια ουσιαστική, ακλόνητη σχέση. Με απαράµιλλο στιλ και αψεγάδιαστη, σχολαστική µατιά η Φερράντε σε µια καθηλωτική αφήγηση ξεδιπλώνει µέσα από την ιστορία µιας φιλίας την ιστορία µιας γειτονιάς, µιας πόλης κι εντέλει ενός έθνους που βιώνει κοσµοϊστορικές αλλαγές µε το πέρασµα των δεκαετιών.

ΒΙΒΛΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ: το νέο όνομα

Δεν ξέρω πόσο εύκολο είναι να ξεφύγεις από τον κόσμο στον οποίο σε παρασέρνει η Φερράντε στην τετραλογία της Νάπολης, άμα φτάσεις να διαβάσεις το πρώτο βιβλίο. Από το δεύτερο όμως είμαι σίγουρος ότι έχεις παγιδευτεί, άσχετα αν σου άρεσε ή όχι, έχεις γίνει μέρος του κόσμου της Νάπολης και τις ιστορίες τους, έχεις συναντήσει όλους τους χαρακτήρες σε αντίστοιχους ανθρώπους στην δική σου ζωή, έχεις υπάρξει και εσύ ένας από αυτούς, ίσως ακόμη να είσαι.

Γεννήθηκα στην Κύπρο και μιλάω την τοπική διάλεκτο, παρόλο που στο σχολείο διδασκόμαστε την Νεοελληνική γλώσσα. Αυτό το μπλέξιμο στην γλώσσα περιέχει πολλά προτερήματα αλλά κρύβει και πολλές παγίδες. Από ότι φαίνεται όμως είναι ακόμη ένα οικουμενικό ζήτημα, παρακολουθώντας τις περιπέτειες της ηρωίδας με τα ναπολιτάνικα και τα ιταλικά, και αντιλαμβάνεσαι ότι η ρετσινιά που μπορεί να σου κολλήσει αυτή η γλωσσική σου ιδιαιτερότητα μπορεί να σπρώξει να προσπαθήσεις να δείξεις ότι είσαι κάποιος άλλος για να είσαι αποδεκτός και αρεστός.

Η Φερράντε έχει μια φοβερή ικανότητα στο κτίσιμο των χαρακτήρων της και στην ψυχογραφία τους, στις πεποιθήσεις τους αλλά και στις αντιδράσεις τους, κατορθώνοντας να διεισδύσει σε πάμπολλα κοινωνικά θέματα, μεταφέροντας το κλίμα και την νοοτροπία της εποχής στην Ιταλία. Κοινωνικά θέματα που παραμένουν επίκαιρα, πάντοτε παρόντα στις διαπροσωπικές μας σχέσεις, ακόμη και στην σύγχρονη εποχή.

Δεν θα το χαρακτήριζα εύκολα αριστούργημα, αλλά είναι γραμμένο με μαεστρία και καταφέρνει να 

σε κρατήσει σε εγρήγορση και ανυπομονησία για την συνέχεια.

Περιγραφή

Η Λίλα και η Έλενα είναι δεκάξι χρονών, εγκλωβισµένες και οι δύο σε ένα αδιέξοδο. Η νιόπαντρη Λίλα, µόλις αποκτά το επίθετο του άντρα της, νιώθει πως χάνει τον ίδιο της τον εαυτό. Η Έλενα, πρότυπο µαθήτριας τώρα πια, µε τον γάµο της φίλης της ανακαλύπτει πως ασφυκτιά στη γειτονιά της, στον κόσµο που της έµελλε να ζήσει. Το δεύτερο βιβλίο της Τετραλογίας της Νάπολης, µε αφετηρία αυτό το σηµείο, παρασύρει τον αναγνώστη στην καθηλωτική νιότη των δύο κοριτσιών, παρακολουθώντας τη µεταµόρφωση των ίδιων και του περίγυρού τους. Φόντο η Νάπολη και µια ολόκληρη χώρα στην οποία επωάζονται τα ανησυχαστικά γνωρίσµατα της σηµερινής εποχής. Οι δυο φίλες αποµακρύνονται, ξανασµίγουν και µέσα από τον σαρωτικό ρυθµό της σχέσης τους συµπληρώνουν το παζλ της ζωής τους, καθεµιά µε τα δικά της κοµµάτια. Η Έλενα Φερράντε συνεχίζει τη συγκλονιστική αφηγηµατική ανατοµία της ζωής των δύο κοριτσιών που ξεκίνησε µε την Υπέροχη φίλη µου. Στον δρόµο τους προς την ωριµότητα, δυο γυναίκες τόσο όµοιες, τόσο διαφορετικές, τόσο ανάµεσά µας…

ΒΙΒΛΙΟ ΤΡΙΤΟ: αυτοί που φεύγουν κι αυτοί που μένουν

Περιγραφή

Η Έλενα και η Λίλα, οι δύο υπέροχες φίλες, είναι πλέον γυναίκες. H Λίλα, που παντρεύτηκε στα δεκάξι της κι έχει έναν γιο, άφησε τον άντρα της και την εύπορη ζωή της και δουλεύει εργάτρια κάτω από δύσκολες συνθήκες. Η Έλενα έχει φύγει από τη γειτονιά που µεγάλωσε, ολοκλήρωσε τις σπουδές της στο Πανεπιστήµιο της Πίζας κι έχει εκδώσει ένα πετυχηµένο µυθιστόρηµα, γεγονότα που την έχουν εντάξει στον κόσµο των γραµµάτων και των µεγαλοαστικών σαλονιών. Και οι δύο, η καθεµία µε τον δικό της τρόπο, έχουν γκρεµίσει τους τοίχους που τις κρατούσαν εγκλωβισµένες σε µια ζωή βουτηγµένη στη µιζέρια, στην άγνοια και στην υποταγή. Μπορούν τώρα να ανοιχτούν στην απέραντη θάλασσα των ευκαιριών που έφερε στον κόσµο η δεκαετία του 1970, ενωµένες πάντα από αυτόν τον ισχυρό, τον άρρηκτο δεσµό µιας µοναδικής φιλίας... ΒΙΒΛΙΟ ΤΕΤΑΡΤΟ: η ιστορία της χαμένης κόρης Περιγραφή Η "Ιστορία της χαµένης κόρης" ολοκληρώνει την "Τετραλογία της Νάπολης", την ιστορία της φιλίας των δύο κοριτσιών από τη Νάπολη, της Λίλας και της Έλενας. Η Έλενα, καταξιωµένη συγγραφέας πια, επιστρέφει µετά τον χωρισµό της στην πόλη των παιδικών και εφηβικών της χρόνων κυνηγώντας τον νεανικό της έρωτα που εµφανίστηκε και πάλι στη ζωή της. Η Λίλα, που δεν έφυγε ποτέ από τη Νάπολη, διαπρέπει επιχειρηµατικά στον τοµέα της πληροφορικής και έρχεται σε ρήξη µε τους ισχυρούς αδερφούς Σολάρα. Η Λίλα και η Έλενα, δύο όψεις του ίδιου νοµίσµατος, συγκρούονται, ξανασµίγουν και ανακαλύπτουν καινούριες πτυχές της προσωπικότητάς τους και της φιλίας τους, µε φόντο την ιστορία της Ιταλίας αλλά και ολόκληρου του κόσµου.

Μια ιστορία λυπητερή, όχι και τόσο λυπητερή - Χόρχε Μπουκάι

Διαβάζοντας το σιγοτραγουδούσα τους πιο κάτω στίχους και ξαφνικά μου έβγαζε νόημα το ότι η καρδιά πονάει όταν ψηλώνει...

"Και οι άνθρωποι φεύγουν

και εμείς δεν αντιδράμε

μάθαμε να ξεχνάμε

και να μένουμε μόνοι...

Μα η καρδιά πονάει όταν ψηλώνει

να το θυμάσαι μικρή μου καρδιά

η καρδιά πονάει πάντα όταν ψηλώνει

πάντα..." 

(Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος)

Περίληψη

 «Δεν μπορούσα να φανταστώ χειρότερο πράγμα. Να ξεριζώνεις ένα αγκάθι για να μπορέσεις να μείνεις ζωντανός, και μετά να συνειδητοποιείς πως ναι μεν δεν νιώθεις πόνο χωρίς το αγκάθι, αλλά δεν νιώθεις ούτε την καρδιά σου… Τα μάτια μου θόλωσαν και ήμουν έτοιμη να βάλω τα κλάματα.» 

Όταν η απόμακρη και αντικοινωνική γιαγιά αρρωσταίνει και έρχεται να εγκατασταθεί στο σπίτι, η μικρή Σοφία και η μαμά της υποφέρουν από την κακότροπη ηλικιωμένη και η ζωή τους δυσκολεύει. Μα τι έχει πάθει αυτή η γιαγιά και φέρεται έτσι; Τι της έχει συμβεί και μισεί τους πάντες και τα πάντα; Μετά από λίγες εβδομάδες, η Σοφία αρχίζει να αντιλαμβάνεται ότι η απότομη συμπεριφορά της γιαγιάς της είναι στην πραγματικότητα ένα πέπλο που προσπαθεί να καλύψει μια ιστορία απώλειας και μεγάλου πόνου. Η θάλασσα, η ποίηση και τα φυτά αποδεικνύονται τρεις πολύτιμοι συμπαραστάτες στον σκληρό εσωτερικό αγώνα που δίνουν οι τρεις γυναίκες ώσπου να κερδίσουν τα βαρύτιμα έπαθλα της συμφιλίωσης, της αυτογνωσίας και της συγγνώμης που χρωστάμε στον ίδιο μας τον εαυτό.

Ο Χόρχε Μπουκάι (Jorge Bucay) γεννήθηκε το 1949 στο Μπουένος Άιρες της Αργεντινής. Γιατρός και ψυχοθεραπευτής της σχολής Γκεστάλτ, ειδικεύτηκε στη θεραπεία των νοητικών ασθενειών εργαζόμενος αρχικά σε νοσοκομεία και κλινικές και, εν συνεχεία, δίνοντας διαλέξεις σε ιδρύματα, κολέγια, θέατρα, καθώς και σε ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς. Όταν αποφάσισε να ασχοληθεί και με τη συγγραφή, είδε  τα περισσότερα βιβλία του να μεταφράζονται στις περισσότερες γλώσσες του κόσμου και να τοποθετούνται πρώτα στις λίστες των ευπώλητων κάθε χώρας. Εργάζεται ως ψυχοθεραπευτής ενηλίκων, ζευγαριών και κοινωνικών ομάδων. Ζει στα προάστια του Μπουένος Άιρες με τη γυναίκα και τα δύο του παιδιά.

Φωνές από Χώμα - Κωνσταντία Σωτηρίου

Απνευστί το διάβασα, γνωρίζοντας ήδη την ιστορία αφού την είχα δει στο θεατρικό της ταξίδι ως Τζεμαλιγιέ, χωρίς να χάσω ούτε στιγμή το ενδιαφέρον! Η Κωνσταντία έχει μια αμεσότητα στους χαρακτήρες της που σε κάνουν να νοιώθεις οικεία μαζί τους έστω κι αν απέχεις χιλιόμετρα από την ιδιοσυγκρασία τους! Ιστορίες γεμάτες με πόνο από μια Κύπρο γεμάτη άκλειστες πληγές, αλλά και την ψυχή αυτού του τόπου που ψάχνει γιατρειά στην ανθρωπιά του που κοιμάται και περιμένει την άνοιξη για να ξαναγεννηθεί!

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Δεκατρείς γυναίκες, µε κοινό παρονοµαστή τον σκοτεινό Δεκέµβρη του 1963 που οδήγησε στις διακοινοτικές ταραχές και στη χάραξη της Πράσινης Γραµµής που χώρισε τη Λευκωσία στα δύο, µιλούν για εκείνες τις στιγµές που συγκλόνισαν τον κόσµο τους. Της µίας ο άντρας δεν µπορεί να ανασάνει πνιγµένος στις αµαρτίες του, της άλλης γυρίζει µέσα στον τάφο χωρίς να µπορεί να ησυχάσει, η τρίτη κλαίει για τις άγριες αγκινάρες που της στέρησε ο πόλεµος, η τέταρτη µιλά για τη νύχτα που στάθηκε αφορµή να ξεκινήσει η αιµατοχυσία. Γυναίκες που µιλούν για τα έργα των αντρών. Καλούνται να µαζέψουν τα συντρίµµια, να πλύνουν τα ρούχα των νεκρών, να καθαρίσουν πίσω από τα χαλάσµατα και να συνεχίσουν τη ζωή τους. Και στο επίκεντρο, η άµεση πρωταγωνίστρια της καταστροφής, η Τουρκοκύπρια πόρνη Τζεµαλιγιέ, που µαζί µε τον Τουρκοκύπριο εραστή της Ζεκή υπήρξαν οι πρώτοι νεκροί, ενώ ο θάνατός τους ήταν η αφορµή να ξεκινήσει το κακό.

«Όµως εγιώ εν µιλώ. Έµαθα την τέγνη να µεν αθθυµούµαι. Τζιαι να µε αξιώσει ο Θεός ώσπου να πεθάνω να µάθω τζιαι την τέγνη του να ξηχάνεις. Αλλά τζιείνον λαλούν εν το πιο δύσκολο, εν πιο µεγάλη τέγνη να ξεχάνεις. Εγιώ µόνο να µεν θυµούµαι έµαθα».