Cyprus -Κύπρος - Kıbrıs - Divided by time united by hope

Μια δράση για την ειρήνη: Την ερχόμενη Κυριακή, 30 Οκτωβρίου βγάζουμε selfie με το ηλιοβασίλεμα στο background (ώρα ηλιοβασιλέματος 4 54 χειμερινή ώρα / 5 54 καλοκαιρινή ώρα) Ανεβάζουμε στη συνέχεια την φωτογραφία στο λογαριασμό μας στο Facebook or/and Instagram or/and Twitter) κάνουμε tag την τοποθεσίας και γράφουμε το μήνυμα: Μας χωρίζει ο χρόνος μας ενώνει η ελπίδα/ Zamanla Bölündük Umutta Birleşik /Divided by time united by hope. Στόχος μας να έχουμε 1000 διαφορετικά posts από κάθε άκρη του νησιού. Χρησιμοποιούμε επίσης το #UnitedByTime.

This Sunday 30th of October we take a selfie with the sunset as a background (sunset time on Sunday 4 54 winter time/5 54 summer time). We upload the picture on our Facebook or/and Instagram or/and Twitter account and we tag the location that the picture was taken . We write the slogan Μας χωρίζει ο χρόνος μας ενώνει η ελπίδα/ Zamanla Bölündük Umutta Birleşik /Divided by time united by hope. We also use the #UnitedByHope. Our aim is to have at least a thousand posts from locations across the island.

30 Ekim Pazar günü; Günbatımı ile bir Selfie çekelim (günbatımı kış zamanına göre 4.54'te; yaz zamanına göre 5.54'te gerçekleşecektir). Fotoğrafımızı Facebook'a; Instagram'a veya Twitter'a lokasyon bildirimi ile birlikte yükleyelim. Sloganımız: Μας χωρίζει ο χρόνος μας ενώνει η ελπίδα/ Zamanla Bölündük, Umutla Birleştik /Divided by time united by hope. #UnitedByHope.

Ο ΚΑΦΚΑ ΣΤΗΝ ΑΚΤΗ - Χαρούκι Μουρακάμι

Ένα νεαρό αγόρι, ο Κάφκα Ταμούρα, το σκάει από το σπίτι του και για να ξεφύγει από την εκπλήρωση μιας τραγικής οιδιπόδειας προφητείας και για να αναζητήσει τη μητέρα του και την αδελφή του που έχουν εξαφανιστεί από χρόνια.

Ένας αφελής και όχι ιδιαίτερα έξυπνος γέρος, ο Νακάτα, που δεν κατάφερε ποτέ να ξεπεράσει το σοκ που υπέστη στα παιδικά του χρόνια, αναζητά τον χαμένο εαυτό του. Η αναζήτησή του εν μέρει συμπληρώνει και εν μέρει εξηγεί τη φυγή του Κάφκα.

Καθώς οι δρόμοι τους έρχονται ολοένα και πιο κοντά, και γίνεται σταδιακά ξεκάθαρο το γιατί, ο Χαρούκι Μουρακάμι βυθίζει τους αναγνώστες του σ’ έναν κόσμο όπου οι γάτες μιλούν, τα ψάρια πέφτουν απ’ τον ουρανό και τα πνεύματα γλιστρούν έξω από τα σώματα για να κάνουν έρωτα ή να διαπράξουν φόνο.

Ένας από τους μεγαλύτερους παραμυθάδες παγκοσμίως στην καλύτερη στιγμή του.

ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ:

 "Μόνον όσοι έχουν υποστεί διακρίσεις μπορούν να κατα

λάβουν πόσο πονάει." 

"Αυτοί όμως που με αηδιάζουν περισσότερο απ'όλα είναι οι άνθρωποι χωρίς φαντασία. Το είδος που ο Τ.Σ. Έλιοτ αποκαλεί κούφιοι άνθρωποι. Εκείνοι που μπαλώνουν την έλλειψη φαντασίας με άψυχα κομματάκια από άχυρο, μην έχοντας συνείδηση του τι κάνουν. Άσπλαχνοι, που σου πετούν πολλές κούφιες λέξεις, προσπαθώντας να σε αναγκάσουν να κάνεις ό,τι δε θέλεις." 

"Αυτό ακριβώς είναι το είδος των ανθρώπων που δολοφόνησαν τον αγαπημένο της μις Σαέκι. Στενόμυαλοι, στερημένοι από φαντασία. Αδιαλλαξία, θεωρίες που είναι άσχετες με την πραγματικότητα, κενή ορολογία, σφετερισμός ιδανικών και ανελαστικά συστήματα." 

"Φυσικά, είναι σημαντικό να ξέρεις τι είναι σωστό και τι λάθος. Τα λάθη κρίσης που πιθανόν να κάνεις συνήθως μπορεί να διορθωθούν. Αν έχεις το κουράγιο να τα παραδεχτείς, τα πράγματα ενδέχεται να αντιστραφούν. Τα αδιάλλακτα όμως, περιορισμένα μυαλά χωρίς καμία φαντασία είναι σαν τα παράσιτα που μεταμορφώνουν τον ξενιστή που τους υποδέχεται, αλλάζουν μορφή και συνεχίζουν να ευδοκιμούν. Είναι χαμένοι από χέρι."

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΙ ΕΓΡΑΨΕ ΤΟ loukini.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΙ ΕΓΡΑΨΕ ΤΟ fractalart.gr

SCIOLIST: A person who pretends to be knowledgeable and well informed. - ΗΜΙΜΑΘΗΣ

Ημιμάθεια: 
η ελλιπής γνώση ενός αντικειμένου, η οποία συχνά δεν γίνεται αντιληπτή ως τέτοια από το ίδιο το άτομο.

Η αμάθεια προκαλεί το θράσος , ενώ ο συνετός υπολογισμός τον δισταγμό. (Περικλής από Αθήνα , 490 - 429 π.χ.) .

"Η ημιμάθεια είναι η τρομερότερη μάστιγα της ανθρωπότητας . Τελείως άγνωστη μέχρι την εποχή μας είναι χειρότερη από την πανούκλα , την πείνα , και τον πόλεμο" . (Ντοστογιέφσκι , Οι Δαιμονισμένοι) .

Για περισσότερα γνωμικά επισκεφτείτε: http://www.metron-ariston.gr/amathia-2.html

«5 στα πέντε»

Ανυπομονούσε να έρθει η ώρα που θα μπορούσε να βγει στους δρόμους της γειτονιάς, να συναντήσει τους φίλους του για παιχνίδι. Ο μεγαλύτερος του αδελφός,  του είχε μάθει να μετράει μέχρι το εκατό  αλλά δεν ήξερε ακόμη να διαβάζει τους αριθμούς, ούτε στο μεγάλο ρολόι του τοίχου στο καθιστικό μπορούσε να τους αναγνωρίσει, ήξερε μόνο να περιμένει  να δει τον μεγάλο δείκτη να δείχνει το ταβάνι και τον μικρότερο να είναι κοντά στην άλλη άκρη προς τα κάτω, όχι όμως ακριβώς απέναντι, λιγάκι πιο δεξιά, θα χρειαζόταν ακόμη πολύ ώρα για να ευθυγραμμιστούν. Όταν οι δείχτες παίρνανε τις θέσεις αυτές, ήταν η ώρα που άφηναν και τους φίλους του οι μανάδες τους να βγουν για παιχνίδι και μπορούσε και αυτός να τους ακολουθήσει

«Εσύ είσαι ο πιο μικρός, δεν πρέπει να κάνεις ότι κάνουν και οι πιο μεγάλοι φίλοι σου» του έλεγε πάντα η μάνα του πριν τον αφήσει να βγει. Μια καθημερινή ιεροτελεστία, μπας και τα είχε ξεχάσει από την προηγούμενη μέρα ή την πάρα προηγούμενη. «Να παίζεται φρόνιμα, να μην τρέχετε στον δρόμο, να μην μιλάτε με άγνωστους και το κυριότερο να μην ακολουθήσετε κάποιον που δεν ξέρετε». Σαν ατάκα από θεατρικό, επαναλάμβανε καθημερινά το ίδιο τροπάριο. 

«Και μόλις ετοιμάσω το φαγητό, θα σας φωνάξω και θέλω να’ ρθείτε αμέσως. Δεν θέλω να καθυστερούμε τον πατέρα σας που έρχεται κουρασμένος μετά από τόσες ώρες δουλειάς!» Με αυτό σαν επίλογο ήξερε ότι μπορούσε να ανοίξει με ασφάλεια την πόρτα και να βγει έξω. Στο παιχνίδι με τους φίλους του. Στην ανεμελιά και στην ξεγνοιασιά. Μακριά από γιατρούς και θεραπείες, μακριά από χάπια και ενέσεις. 

Η διάγνωση είχε γίνει πριν από 5 μήνες και η διαδικασία θεραπείας ξεκίνησε αμέσως. Άκουσε μια φορά  την μάνα του να μιλάει στο τηλέφωνο με την θεία του που είχε παντρευτεί και ζούσε στον Καναδά, να της λέει ότι είχαν φανεί τυχεροί και ότι η αρρώστια ήταν ιάσιμη. Όποτε κατάλαβε ότι αυτό που είχε λεγόταν Ιάσιμη και ευτυχώς ήταν τυχεροί που την είχε. Αλλά τον προβλημάτιζε που αυτός κάποιες φορές στην θεραπεία πονούσε πολύ. 

Όμως τώρα είχε ήδη ανοίξει την πόρτα και είχε βγει στον δρόμο με κατεύθυνση προς το σπίτι του Λευτέρη, του μεγαλύτερου της παρέας, που αν και πήγαινε στην ίδια τάξη με τον αδελφό του, πάντα έλεγαν ότι αυτός ήταν ο μεγαλύτερος και ότι είχε χάσει χρόνο στο σχολείο. Αν ήξερε πώς να βρει αυτόν τον χρόνο που έχασε ο Λευτέρης θα του τον έδινε γιατί τον αγαπούσε πολύ. Όμως αυτός ακόμη ήταν μικρός και δεν μπορούσε να πάει στο σχολείο ακόμη, οπότε ούτε και να ψάξει εκεί να βρει τον χρόνο που έχασε ο αγαπημένος του φίλος.

Με το που βγήκε στον δρόμο, είδε την παρέα των παιδιών να κατευθύνονται ήδη προς το χωράφι στο τέλος της γειτονίας τους,εκεί όπου είχαν στήσει ένα πρόχειρο γήπεδο ποδοσφαίρου! Έπρεπε να τους προλάβει και ξεκίνησε να τρέχει φωνάζοντας τους να τον περιμένουν...

                                                                        ____________

... Άνοιξε τα μάτια του και ένιωσε το κεφάλι του να γυρνάει! Ένας διαπεραστικός πόνος στο αριστερό του πλευρό τον κτύπησε ξαφνικά! Ένοιωθε μια ελαφριά ζάλη και το στομάχι του ήταν δεμένο κόμπος. «Μα που βρίσκομαι;» σκέφτηκε. Έκανε να σηκωθεί αλλά το σώμα του δεν ανταποκρινόταν! "Σιγά μωρό μου" άκουσε την μητέρα του να του λέει με τρυφερότητα! "Πως νοιώθεις;" –Κοίταξε γύρω του και κατάλαβε ότι ήταν ξαπλωμένος στο μεγάλο καναπέ του καθιστικού. Έγειρε το κεφάλι του στο πλάι και είδε το ρολόι στον τοίχο απέναντι του να δείχνει περίπου την ώρα του παιχνιδιού αλλά με τον μεγάλο δείκτη να έχει μετακινηθεί ήδη πιο αριστερά! Άρα είχε αργήσει.

"Μαμά θέλω να παίξω με τους φίλους μου και έχω αργήσει" είπε με όση δύναμη μπορούσε να ανακτήσει! "Δεν θα πας σήμερα άγγελε μου" του είπε η μάνα του "δεν θυμάσαι τι έγινε;". "Μα ήμουν φρόνιμος όλη μέρα, εσύ ποτέ δεν μου απαγορεύεις να πάω για παιχνίδι! Δεν θυμάμαι να έκανα κάτι κακό". Δεν μπορούσε να καταλάβει τι συνέβαινε. Γιατί ήταν ξαπλωμένος, γιατί πονούσε και ζαλιζόταν, γιατί δεν μπορούσε να πάει να παίξει με τους φίλους του;

"Από την στιγμή που τον κτύπησε το αυτοκίνητο, δεν άνοιξε τα μάτια του μέχρι τώρα! Τον σήκωσα στα χέρια μου και τον έφερα!" ακούστηκε η φωνή του Λευτέρη. Ο καλός του ο φίλος ήταν εκεί. Μα τι είχε γίνει; Δεν θυμόταν τίποτα! 

«Πρέπει να έπαθε διάσειση, αλλά πρέπει να είναι ελαφριάς μορφής, γιατί δεν έκανε εμετό και ξύπνησε σχετικά άμεσα» είπε η μητέρα του καθώς ψαχούλευε το κεφάλι του για να δει αν τυχόν είχε κάποιο τραύμα. «Δεν φαίνεται να υπάρχει λόγος ανησυχίας αλλά μόλις γυρίσει ο άντρας μου θα πάμε στο νοσοκομείο για εξετάσεις». Η μητέρα του από την πρώτη στιγμή που είχε γίνει η διάγνωση ότι έπασχε από καρκίνο, είχε ξεκινήσει να διαβάζει ότι ιατρικό έβρισκε μπροστά της, και είχε πάρει και μια Ιατρική Εγκυκλοπαίδεια, από ένα πλανόδιο που τους είχε κτυπήσει την πόρτα πριν από κανένα δίμηνο.  

Δεν θυμόταν τίποτα, ούτε να έχει βγει έξω από το σπίτι, ούτε να είχε συναντήσει τους φίλους του, ούτε το αυτοκίνητο που τον είχε κτυπήσει και τον είχε αφήσει κάτω στην άσφαλτό λιπόθυμο. Και που ο ασυνείδητος οδηγός είχε μαρσάρει και εξαφανιστεί. Αυτά θα του τα περίγραφε αργότερα ο φίλος του ο Λευτέρης!

                                                                        ____________

Ακούμπησε την πλάτη του στην καρέκλα που καθόταν και κοίταξε στην οθόνη του υπολογιστή του όσα είχε γράψει. «Ωραία εισαγωγή για το νέο μου βιβλίο» σκέφτηκε και πληκτρολόγησε στην αρχή ένα προσωρινό τίτλο: «Πέντε στα πέντε!» Αυτό κι’ αν ήταν συμβολικό. Ετοιμαζόταν να εκδώσει το πέμπτο του βιβλίο, μετά από 4 επιτυχημένα βιβλία που του είχαν χαρίσει αρκετές διακρίσεις και ένα κρατικό βραβείο. Και το βασικότερο σε αυτό του το βιβλίο θα εξιστορούσε την δική του ιστορία, με μυθιστορηματικό τρόπο δε αλλά βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα δε. 

Αν κάτι είχε μάθει καλά από πολύ μικρή ηλικία, ήταν ότι η ζωή δεν σου δίνει πάντα τον χρόνο για να ολοκληρώσεις αυτά που ονειρεύεσαι. Κι’ αν φανείς τυχερός και σου δοθεί μια δεύτερη ευκαιρία δεν πρέπει να την σπαταλήσεις. Και αυτού του είχαν δοθεί πέντε ευκαιρίες. Πέντε φορές που η ζωή του κινδύνευσε και όμως κατάφερε να επιζήσει και να βγει πιο δυνατός. Και παρόλο που πίστευε ότι το πεπρωμένο υπήρξε καλό μαζί του, ποτέ δεν θα ήξερε πόσο χρόνο είχε ακόμα. Και σίγουρα δεν ήθελε αυτόν που του απέμεινε να τον σπαταλήσει. Και τώρα ήταν η ώρα να μοιραστεί την δική του ιστορία με όλους.  

Oliverio Girondo - Ολιβέριο Χιρόνδο

Oliverio Girondo (August 17, 1891 – January 24, 1967) was an Argentine poet. He was born in Buenos Aires to a relatively wealthy family, enabling him from a young age to travel to Europe, where he studied in both Paris and England.

Read more at Wikipedia





Μερικά από τα ποιήματα του:

Βερόνα, του Ολιβέριο Χιρόντο

ΑΜΜΟΣ [ARENA]

Ολιβέριο Χιρόνδο , Η νύχτα αρμενίζει

Oliverio Girondo - Citas en español

"Ευγνωμοσύνη"

"Ευχαριστώ άρωμα γαλάζιο,
πυρά ζηλευτή.
Ευχαριστώ χαίτη, άλογο, μανταρινιά.
...
Ευχαριστώ τα τσαμπιά του σταφυλιού, το δειλινό,
τη δίψα, τη θέρμη,
τις ρυτίδες, τις αγκαλιές,
τη νύχτα, το χορό στη φωτιά,
την πυκνωσιά του δάσους.
Ευχαριστώ πολύ τον καπνό,
τα μικρόβια, το ξύπνημα,
το κέρατο, την ομορφιά,
το σφουγγάρι, την αμφιβολία
...
Ευχαριστώ για το μεθύσι,
για την τεμπελιά,
για τον αέρα, το δέρμα, τα άλση με τις λεύκες,
για το παράλογο του σήμερα και του αύριο
...
Ευχαριστώ αυτό που γεννιέται,
αυτό που πεθαίνει,
τα νύχια, τα φτερά,
τα μυρμήγκια, τις ανταύγειες,
τον άνεμο, τις ξέρες
...
Ευχαριστώ πολύ για όλα.
Ευχαριστώ πολύ. Ολιβέιρο Χιρόντο, 
ευγνώμων.
(Ολιβέιρο Χιρόντο - Πειθώ των ημερών ,Oliverio Girondo - Persuasión de Los días)

Καρναβάλι Λεμεσού, Μια μαγική ιστορία - Στέλιος Γεωργιάδης

Το Λεμεσιανό Καρναβάλι έχει καταγεγραμμένη ιστορία πέραν των 120 χρόνων, ενώ τα ίχνη του χάνονται μέσα στους αιώνες.

Σήμερα, το Καρναβάλι γιορτάζεται στη Λεμεσό από ανθρώπους όλων των κοινωνικών τάξεων, ενώ παράλληλα προσελκύει χιλιάδες επισκέπτες από όλες τις πόλεις, γεγονός που το καθιστά τη μεγαλύτερη αστική γιορτή, όχι μόνο της Λεμεσού, αλλά και ολόκληρης της Κύπρου.

Παρόλη την πάροδο των χρόνων, το Καρναβάλι δεν έπαψε ποτέ να συγκινεί και να ενθουσιάζει τους κατοίκους της Λεμεσού, αφού συνδυάζει όλα εκείνα τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τον ευχάριστο χαρακτήρα τους, την έφεση τους στην τέχνη, τη σάτιρα, το τραγούδι και το χορό, καθώς και την αγάπη τους για το γλέντι και τη διασκέδαση.

Στη διάρκεια της ιστορίας του, το Λεμεσιανό Καρναβάλι πέρασε μέσα από διάφορα στάδια: περιόδους ύφεσης, αλλά και ακμής, ενώ η πορεία του ήταν πάντοτε συνδεδεμένη με την τύχη της ίδιας της πόλης, αλλά και της Κύπρου ευρύτερα.

Ωστόσο, παρά τη μεγάλη σημασία που έχει το Καρναβάλι για τη Λεμεσό, δεν είχε δημοσιευθεί μέχρι σήμερα κανένα βιβλίο που να καταγράφει εμπεριστατωμένα την πλούσια και πολύχρονη ιστορία του. ΄Εχοντας υπόψη αυτό, καθώς και το ολοένα αυξανόμενο ενδιαφέρον του κοινού αναφορικά με τις παραδόσεις της χώρας μας, προέκυψε η ιδέα για την έκδοση ενός λεπτομερούς και αναλυτικού βιβλίου που θα καταγράφει την ιστορία του Λεμεσιανού Καρναβαλιού, από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα.

ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ

Η διαδικασία για τη συγγραφή του συγκεκριμένου βιβλίου διήρκεσε 13 ολόκληρα χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων πραγματοποιήθηκαν πέραν των 170 συνεντεύξεων, κυρίως με άτομα που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη και διαμόρφωση του Καρναβαλιού. Εκτός από τις προσωπικές συνεντεύξεις, σημαντικό μέρος της μελέτης ήταν και η πολυετής έρευνα σε παλιές εφημερίδες, προσωπικά αρχεία, καθώς και σε σχετική με το θέμα βιβλιογραφία.

Στην πορεία, συγκεντρώθηκε επίσης μεγάλος αριθμός από φωτογραφίες (παλιές αλλά και σύγχρονες), σκίτσα, αφίσες, έργα τέχνης, πίνακες από γνωστά μουσεία της Κύπρου και του εξωτερικού, που σχετίζονται έμμεσα ή άμεσα με το Λεμεσιανό Καρναβάλι και εμπλουτίζουν σημαντικά το όλο περιεχόμενο της έκδοσης.

ΣΤΟΧΟΣ

Κύριος στόχος του βιβλίου, είναι να διαφωτίσει το ευρύ κοινό για τις διάφορες ιστορικές φάσεις του Καρναβαλιού, τις αλλαγές που πραγματοποιήθηκαν στην πορεία του, αλλά και να ψυχαγωγήσει τους αναγνώστες με τις πολυάριθμες ιστορίες που παρατίθενται από Λεμεσιανούς κάθε κοινωνικής τάξης.

Πέραν αυτού, το βιβλίο απευθύνεται σε κάθε επιστήμονα ή ερευνητή που επιθυμεί να ενδιατρίψει στις κοινωνικές, πολιτικές και οικονομικές συνθήκες της εκάστοτε εποχής. Εξάλλου, το Καρναβάλι έχει καταστεί πλέον αντικείμενο έρευνας σε πολλά πανεπιστήμια, ενώ αποτελεί θέμα με ολοένα αυξανόμενο ενδιαφέρον, λόγω των εθνολογικών, κοινωνιολογικών και ανθρωπολογικών του πτυχών.

Στέλιος Γεωργιάδης
Ιστορικός-Ερευνητής

«Αν το βιβλίο αυτό ήταν γεύμα, το ορεκτικό θα ήταν η ιστορική αναδρομή, το κυρίως πιάτο οι ιστορίες των Λεμεσιανών και το γλυκό – κιτρόμηλο – η γλυκόπικρη νοσταλγία των παλαιοτέρων για τα περασμένα» - Γιάννης Παπαδάκης, Κοινωνικός Ανθρωπολόγος 

«Ένα ογκώδες και τιτάνιο έργο» - Ανδρέας Χρίστου, Δήμαρχος Λεμεσού 

ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ – 

3 ευρώ από κάθε πώληση του βιβλίου μέσω της ιστοσελίδας «The Conscious Trolley» θα δωρίζονται σε κοινωφελείς δράσεις της δικής σας επιλογής. 

Παραγγελίες από www.controlley.com/offers, ή τηλεφωνικώς στο 99349800. 

Δωρεάν αποστολή και πληρωμή (με μετρητά ή επιταγή) από το πλησιέστερο σας κατάστημα AKIS Express.  

ΚΑΙ ΣΕ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΑ – 

Λεμεσός: K.P.Kyriakou, Mavromatis, Bibliochora, Venelio. 

Λευκωσία: Mavromatis, Parga, Moufflon, MAM, Rivergate, Soloneio. 

Λάρνακα: Mavromatis, Parga. 

Πάφος: Mavromatis, Parga, Kyriakou Fullpage.  

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε τη σελίδα του βιβλίου στο Facebook («Βιβλίο: Καρναβάλι Λεμεσού, Μια μαγική ιστορία») ή επικοινωνήστε με τον συγγραφέα στο email: limassolcarnival@gmail.com. 

Σάμιουελ Τζόνσον - Samuel Johnson

Ο Σάμιουελ Τζόνσον ήταν Άγγλος ποιητής, δοκιμιογράφος, κριτικός, δημοσιογράφος, λεξικογράφος και θεωρείται σημαντική φυσιογνωμία της ζωής και των γραμμάτων του 18ου αιώνα.

Πηγή: Βικιπαίδεια - Διαβάστε Περισσότερα

Samuel Johnson (18 September 1709 [O.S. 7 September] – 13 December 1784), often referred to as Dr Johnson, was an English writer who made lasting contributions to English literature as a poet, essayist, moralist, literary critic, biographer, editor andlexicographer.

Source: Wikipedia - Read More

Quotes - Αποφθέγματα

• Ο πατριωτισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο ενός καθάρματος.
• Vatanseverlik, alçakların son sığınağıdır.
  
  • Patriotism is the last refuge of a scoundrel.
  • Life of Samuel Johnson (1791), Vol II, 7 Απριλίου 1775

• Όπως λέει ένα ισπανικό ρητό, «Όποιος θέλει να φέρει στην πατρίδα του τον πλούτο των Ινδιών, πρέπει να πάρει τον πλούτο των Ινδιών μαζί του». Έτσι συμβαίνει και στα ταξίδια: για ν' αποκτήσει κάποιος γνώσεις, πρέπει να πάρει γνώσεις μαζί του.
• As the Spanish proverb says, "He, who would bring home the wealth of the Indies, must carry the wealth of the Indies with him." So it is in travelling; a man must carry knowledge with him, if he would bring home knowledge.
• Life of Samuel Johnson (1791), Vol III, 17 Απριλίου 1778

Source/ Πηγή: Wikiquote - Read More

«Τα βιβλία, χωρίς την εμπειρία της ζωής, είναι άχρηστα, γιατί όλα μπορούν να μας τα μάθουν, εκτός από την τέχνη να ζούμε.»                                                                                                                          Αν ο άνθρωπος δεν κάνει καινούργιες γνωριμίες όσο προχωράει στη ζωή, θα βρεθεί στο τέλος μόνος. Πρέπει να υποβάλλουμε τις φιλίες μας σε συνεχείς επισκευές.

Μπορούμε να κρίνουμε το χαρακτήρα ενός ανθρώπου από το πώς φέρεται σε όσους δεν μπορούν να του κάνουν κανένα απολύτως καλό.

                                                                        Ό,τι γράφεται χωρίς προσπάθεια, διαβάζεται χωρίς ευχαρίστηση.

Wilson Mizner - Γουίλσον Μίζνερ

Wilson Mizner (May 19, 1876 – April 3, 1933) was an American playwright, raconteur, and entrepreneur. His best-known plays are The Deep Purple, produced in 1910, and The Greyhound, produced in 1912.

More information: wikipedia - Wilson Mizner

Quotes: 

Treat a whore like a lady and a lady like a whore.

Faith is a wonderful thing, but doubt gets you an education.

A good listener is not only popular everywhere, but after a while he gets to know something.

More quotes: Wikiquote - Wilson Mizner

Αν κλέψεις από ένα συγγραφέα, θεωρείσαι λογοκλόπος. Αν κλέψεις από πολλούς, ερευνητής. (Γουίλσον Μίζνερ χαρακτηρισμένος στους κύκλους των συγγραφέων ως "πορτοφολάς") 

Κριτικός: ένα ον, που εξηγεί στον κατάπληκτο καλλιτέχνη το νόημα του έργου του καλλιτέχνη. - Γουίλσον Μίζνερ

ΚΥΠΡΟΣ - KIBRIS - CYPRUS - An island like paradise!

Located in the east Mediterranean, the island of Cyprus is a small paradise on earth. An island where all four seasons exist at their best! Where nature beauty can be found everywhere, from sandy beaches to rocky mountains, from fertile plains to forest valleys! From Ancient Greek Mythology to modern religions (monasteries, mosques, churches).  

Tile mosaic depicting Leada and the Swan from the Sanctuary of Aphrodite, Palea Paphos; now in the Cyprus Museum, Nicosia










Η Ιστορία της Κύπρου - Βικιπαίδεια

Birleşik Kıbrıs'ın tarihi - Vikipedia

History of Cyprus - Wikipedia

You can watch an interesting documentary about Cyprus, from National Geographic below:

Μπουκάι Χόρχε – Bucay Jorge (1949 – ) - Αποφθέγματα

Who is my enemy? Ποιος είναι ο εχθρός μου;

Some Famous Quotes:

It is easy enough to be friendly to one's friends. But to befriend the one who regards himself as your enemy is the quintessence of true religion. The other is mere business.

Mahatma Gandhi

Do I not destroy my enemies when I make them my friends?

Abraham Lincoln

It is at all times more easy to make enemies than friends.

George Washington, letter to George Washington Parke Custis, Nov. 28, 1796

It's time for us to turn to each other, not on each other.

Jesse Jackson

                         

Everything we do is in service of our needs. When this one concept is applied to our view of others, we'll see that we have no real enemies, that what others do to us is the best possible thing they know to do to get their needs met.

Marshall Rosenberg

Whoever fights monsters should see to it that in the process he does not become a monster. And if you gaze long enough into an abyss, the abyss will gaze back into you.

Friedrich Nietzsche

In reality, there are no enemies; we're all souls in growth, waking up.

James Redfield, The Tenth Insight: Holding the Vision

Ποιος είναι ο εχθρός μου;

Πιστεύω ότι οι άνθρωποι βλέπουν εχθρούς σε πράγματα που κουβαλούν μέσα τους. Όλα όσα μας μαθαίνουν οι γονείς μας και το περιβάλλον στο οποίο μεγαλώσαμε, δημιουργούν μέσα μας τους εχθρούς που θα συναντήσουμε στο δρόμο μας.

"Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,

τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι,
τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις,
αν μέν’ η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή

συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει." 

Κ.Π.Καβάφης

Η επιλογή όμως είναι δική μας. Εμείς φέρουμε την ευθύνη για την δική μας ζωή και τον τρόπο που θα αποφασίσουμε να ζούμε, αν θα γεμίσουμε με αγάπη τις καρδιές μας ή αν θα τις φαρμακώσουμε με μίσος και εχθρούς! 

«Τι πιο ωραίο υπάρχει απ' το να χαμογελάς στους εχθρούς σου;»
Σοφοκλής

"Ακόμα κι αν περάσεις τη ζωή σου σκοτώνοντας, ποτέ δε θα ξεφορτωθείς όλους τους εχθρούς σου. Μόνο αν δαμάσεις το θυμό σου, θα αφανίσεις τον πραγματικό εχθρό."

Ναγκαρούνα (Ινδία, 2ος αιώνας)