AdSense

Friday 9 June 2017

Enough! Αρκετά! Yeter!

Enough about useless celebrations for events that served nothing good. It's one thing to study history, learn the facts, analyse them, check all the available resourses, and it's another thing to just celebrate the events without getting no knowledge from it. Education should be about learning from the mistakes of the past, about building briges that lead to peace, prosperous and meaningful future, happy and exiting present and making this planet a heaven from all human kind (and not expecting to find it in the after life).

Enough about symbols that only create hate, instead of spreading love. A cross, a flag, a church, a mosque, a half-moon, these are just man created symbols and even if we don't believe in them, we should respect each others believes and certainly it's not a reasson to kill someone i.e. if he tries to pull down your flag. NO piece of cloth, wood, metal or whatever other material can be more important than human life. We should respect and appreciate human life.


Enough about guns, these man made weapons that are made for killing. Even if it's for a human or an animal. Why we need to kill? What makes US so much more important from the one we kill? You may say that it's for protection. But why we need protection on first hand? Why is it so difficult to stop feeling insecure and make Earth safe for everyone? Do the animals attack us on daily basis or the aliens are invading our planet?  Or is it US that we are most afraid of?

Enough about money and profit making companies. We create viruses to sell medicines (or even antivirus software). We create wars to sell guns. We create crisis (between communities or financially) to disoriented the people and vote for our political party, in order to become government and be able to pass our laws claiming that they will keep Our people safe and and leave the Others outside. (?) And usually these laws have the ability to make the politicians' families richer!

Enough about nationalism and patriotism. It's one thing to know your roots and your history, the things that make your identity and another to keep the rest of the people outside because are from different nations, and consider them barbarians and unsocial and intruders. By the way, nationalism is a term that only very recently appeared in the world history. How can you even consider to close your borders to leave the Others outside? Your borders?? Who are you that owns this land, or any land on Earth? Earth was here before us and hopefully it will be here after us, if we don't destroy it. How come you have any right on even a single rock?

Enough about religion hatred and superiority. It's probably the most stupid thing on this planet, that all religions have the obsession that their God is the right one. Have they ever cross their mind, that it may be the same one for all? And He just appears with different names and properties (most of them of human origin). And whatever is the case, why is it so difficult to just accept each others' believes and move on?  Believe me it's easy. Let's do it!

Enough about Cyprus having two mother lands and some say that Cyprus is Greek and others say Cyprus is Turkish. Cyprus is just a small and very beautiful island in the Mediterranean Sea that throughout the years various tribes inhabited, sometimes peacefully sometimes after invasions. Nowadays a variety of communities are living in Cyprus, a strong Greek speaking, a smaller Turkish speaking and also Armenians, Maronite s and Latins, Furthermore, the past 30 and so years you can find many other small communities from Russia, Bulgaria, Syria, Lebanon, Italy, United Kingdom, Germany, Scandinavian countries, Sri Lanka, India, Pakistan, Hungary, various African countries e.t.c. So basically Cyprus is just as first said a beautiful island that should live peacefully with all the people that live there, without borders, without foreign or printed on the mountains flags, just with it's own flag (and remember even that it's just a piece of cloth!)!  
#UniteCyprusNow


Thursday 8 June 2017

Η τετραλογία της Νάπολη - Έλενα Φερράντε




ΒΙΒΛΙΟ ΠΡΩΤΟ: η υπέροχη φίλη μου

Η ιστορία της Έλενας και της Λίλας στην δεκαετία του 50, σε μια φτωχογειτονιά της Νάπολης, ξεκινά να γράφεται από την Έλενα, κάποιες δεκαετίες αργότερα, όταν η Λίλα εξαφανίζεται χωρίς να αφήσει ίχνη.
Μια περίπλοκη φιλία με ανάμικτα συναισθήματα που δοκιμάζεται παράλληλα με τις κοσμοϊστορικές αλλαγές του δεύτερου μισού του 20ου αιώνα. Με μια πλειάδα χαρακτήρων να τις περιτριγυρίζουν που παρόλο που υπάρχει επεξηγηματικός κατάλογος στην αρχή του βιβλίου, χρειάστηκε λίγος χρόνος να προσαρμοστώ και σίγουρα βοήθησε πολύ η έντονη και ζωντανή αφήγηση της συγγραφέα, η οποία σε κρατάει συνεχώς σε παλμό και σε ευχάριστο ρυθμό.

Περιγραφή
Ένα σύγχρονο αριστούργηµα από την πιο δηµοφιλή Ιταλίδα συγγραφέα της εποχής µας. Η Υπέροχη Φίλη µου, το πρώτο βιβλίο της Τετραλογίας της Νάπολης, είναι η ιστορία της Έλενας και της Λίλα, µια ιστορία που ξεκινά τη δεκαετία του ’50 µε φόντο µια φτωχογειτονιά της Νάπολης. Η συγγραφέας καταδύεται στην περίπλοκη φύση της φιλίας των δύο κοριτσιών που από έφηβες γίνονται γυναίκες, ακολουθώντας βήµα βήµα την εξέλιξη καθεµιάς ξεχωριστά, τον τρόπο που η µία επηρεάζει την άλλη, τα συναισθήµατα που ανά τις δεκαετίες τις βοηθούν να χτίσουν µια ουσιαστική, ακλόνητη σχέση. Με απαράµιλλο στιλ και αψεγάδιαστη, σχολαστική µατιά η Φερράντε σε µια καθηλωτική αφήγηση ξεδιπλώνει µέσα από την ιστορία µιας φιλίας την ιστορία µιας γειτονιάς, µιας πόλης κι εντέλει ενός έθνους που βιώνει κοσµοϊστορικές αλλαγές µε το πέρασµα των δεκαετιών.



ΒΙΒΛΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ: το νέο όνομα


Δεν ξέρω πόσο εύκολο είναι να ξεφύγεις από τον κόσμο στον οποίο σε παρασέρνει η Φερράντε στην τετραλογία της Νάπολης, άμα φτάσεις να διαβάσεις το πρώτο βιβλίο. Από το δεύτερο όμως είμαι σίγουρος ότι έχεις παγιδευτεί, άσχετα αν σου άρεσε ή όχι, έχεις γίνει μέρος του κόσμου της Νάπολης και τις ιστορίες τους, έχεις συναντήσει όλους τους χαρακτήρες σε αντίστοιχους ανθρώπους στην δική σου ζωή, έχεις υπάρξει και εσύ ένας από αυτούς, ίσως ακόμη να είσαι.

Γεννήθηκα στην Κύπρο και μιλάω την τοπική διάλεκτο, παρόλο που στο σχολείο διδασκόμαστε την Νεοελληνική γλώσσα. Αυτό το μπλέξιμο στην γλώσσα περιέχει πολλά προτερήματα αλλά κρύβει και πολλές παγίδες. Από ότι φαίνεται όμως είναι ακόμη ένα οικουμενικό ζήτημα, παρακολουθώντας τις περιπέτειες της ηρωίδας με τα ναπολιτάνικα και τα ιταλικά, και αντιλαμβάνεσαι ότι η ρετσινιά που μπορεί να σου κολλήσει αυτή η γλωσσική σου ιδιαιτερότητα μπορεί να σπρώξει να προσπαθήσεις να δείξεις ότι είσαι κάποιος άλλος για να είσαι αποδεκτός και αρεστός.

Η Φερράντε έχει μια φοβερή ικανότητα στο κτίσιμο των χαρακτήρων της και στην ψυχογραφία τους, στις πεποιθήσεις τους αλλά και στις αντιδράσεις τους, κατορθώνοντας να διεισδύσει σε πάμπολλα κοινωνικά θέματα, μεταφέροντας το κλίμα και την νοοτροπία της εποχής στην Ιταλία. Κοινωνικά θέματα που παραμένουν επίκαιρα, πάντοτε παρόντα στις διαπροσωπικές μας σχέσεις, ακόμη και στην σύγχρονη εποχή.

Δεν θα το χαρακτήριζα εύκολα αριστούργημα, αλλά είναι γραμμένο με μαεστρία και καταφέρνει να 



σε κρατήσει σε εγρήγορση και ανυπομονησία για την συνέχεια.



Περιγραφή

Η Λίλα και η Έλενα είναι δεκάξι χρονών, εγκλωβισµένες και οι δύο σε ένα αδιέξοδο. Η νιόπαντρη Λίλα, µόλις αποκτά το επίθετο του άντρα της, νιώθει πως χάνει τον ίδιο της τον εαυτό. Η Έλενα, πρότυπο µαθήτριας τώρα πια, µε τον γάµο της φίλης της ανακαλύπτει πως ασφυκτιά στη γειτονιά της, στον κόσµο που της έµελλε να ζήσει. Το δεύτερο βιβλίο της Τετραλογίας της Νάπολης, µε αφετηρία αυτό το σηµείο, παρασύρει τον αναγνώστη στην καθηλωτική νιότη των δύο κοριτσιών, παρακολουθώντας τη µεταµόρφωση των ίδιων και του περίγυρού τους. Φόντο η Νάπολη και µια ολόκληρη χώρα στην οποία επωάζονται τα ανησυχαστικά γνωρίσµατα της σηµερινής εποχής. Οι δυο φίλες αποµακρύνονται, ξανασµίγουν και µέσα από τον σαρωτικό ρυθµό της σχέσης τους συµπληρώνουν το παζλ της ζωής τους, καθεµιά µε τα δικά της κοµµάτια.

Η Έλενα Φερράντε συνεχίζει τη συγκλονιστική αφηγηµατική ανατοµία της ζωής των δύο κοριτσιών που ξεκίνησε µε τ
ην Υπέροχη φίλη µου. Στον δρόµο τους προς την ωριµότητα, δυο γυναίκες τόσο όµοιες, τόσο διαφορετικές, τόσο ανάµεσά µας…



ΒΙΒΛΙΟ ΤΡΙΤΟ: αυτοί που φεύγουν κι αυτοί που μένουν

Περιγραφή
Η Έλενα και η Λίλα, οι δύο υπέροχες φίλες, είναι πλέον γυναίκες. H Λίλα, που παντρεύτηκε στα δεκάξι της κι έχει έναν γιο, άφησε τον άντρα της και την εύπορη ζωή της και δουλεύει εργάτρια κάτω από δύσκολες συνθήκες. Η Έλενα έχει φύγει από τη γειτονιά που µεγάλωσε, ολοκλήρωσε τις σπουδές της στο Πανεπιστήµιο της Πίζας κι έχει εκδώσει ένα πετυχηµένο µυθιστόρηµα, γεγονότα που την έχουν εντάξει στον κόσµο των γραµµάτων και των µεγαλοαστικών σαλονιών. Και οι δύο, η καθεµία µε τον δικό της τρόπο, έχουν γκρεµίσει τους τοίχους που τις κρατούσαν εγκλωβισµένες σε µια ζωή βουτηγµένη στη µιζέρια, στην άγνοια και στην υποταγή. Μπορούν τώρα να ανοιχτούν στην απέραντη θάλασσα των ευκαιριών που έφερε στον κόσµο η δεκαετία του 1970, ενωµένες πάντα από αυτόν τον ισχυρό, τον άρρηκτο δεσµό µιας µοναδικής φιλίας...


ΒΙΒΛΙΟ ΤΕΤΑΡΤΟ: η ιστορία της χαμένης κόρης


















Περιγραφή
Η "Ιστορία της χαµένης κόρης" ολοκληρώνει την "Τετραλογία της Νάπολης", την ιστορία της φιλίας των δύο κοριτσιών από τη Νάπολη, της Λίλας και της Έλενας. Η Έλενα, καταξιωµένη συγγραφέας πια, επιστρέφει µετά τον χωρισµό της στην πόλη των παιδικών και εφηβικών της χρόνων κυνηγώντας τον νεανικό της έρωτα που εµφανίστηκε και πάλι στη ζωή της. Η Λίλα, που δεν έφυγε ποτέ από τη Νάπολη, διαπρέπει επιχειρηµατικά στον τοµέα της πληροφορικής και έρχεται σε ρήξη µε τους ισχυρούς αδερφούς Σολάρα. Η Λίλα και η Έλενα, δύο όψεις του ίδιου νοµίσµατος, συγκρούονται, ξανασµίγουν και ανακαλύπτουν καινούριες πτυχές της προσωπικότητάς τους και της φιλίας τους, µε φόντο την ιστορία της Ιταλίας αλλά και ολόκληρου του κόσµου.

Labels

25thhourproject Amanda Gorman Argentinian Ayia Napa Monastery barış biodanza book Brasilia Breath Bucay Jorge Carlos Latuff cartoon change classes clouds co-operation comedy companionship computer Conspiracy Cyprus dance death Delia Owens deniz diary eagle enemies exercise fantasy Fernando Pessoa Fikardou film friends Game of Thrones goodreads Hatha Yoga hawk heal home indians Integral Yoga Intikam jeans jokes Jose Saramago kitap Kıbrıs komik Kryon lgbti+ love love story LucyFoley Madeline Miller media movie trailer Muere lentamente naked Nasreddin Hoca natural Nazim Hikmet Nicci French Nicosia Nobel Prize novel Orhan Pamuk Paulo Coelho peace poem poet poetry police porcupines quotes Rain refugees religion revenge Rumi Samuel Johnson sciolism short film short story sky smile solidarity studies on hysteria Tango theatre TheGuestList TheHuntingParty theory TheParisApartment therapy think thriler thriller Viktor Frankl. logotherapy village Vinicius de Moraes violence warm Warsan Shire Where the crawdads sing Wilson Mizner wisdom world Yoga αγάπη Αγία Νάπα αετός αλήθεια αλλαγή αναπνοή ανέκδοτα ανέκδοτο αποφθέγματα Αργοπεθαίνει άσκηση αστυνομία αυτοβελτίωση βία Βιβλία βιβλίο Βινίσιους δε Μοράες Βραζιλία γεράκι γιόγκα Γουίλσον Μίζνερ Γρηγόρης Βασιλειάδης διήγημα Δικαιοσύνη Διόπτρα εαυτός ειρήνη εκδίκηση Έλενα Φερράντε Ελλάδα Ελληνοκύπριοι επίγνωση εχθροί Ζοζέ Σαραμάγκου ζωή ημερολόγιο Ημιμάθεια θάλασσα θάνατος θέατρο θεραπεία Θεωρίες θρησκεία θρίλερ Ινδιάνοι ισορροπία ιστορίες Ιταλία καρναβάλι Καστανιώτης Κομφούκιος κόσμος κρύο Κρυων Κύπρος κωμωδία Λεμεσός ΛΟΑΤΚΙ+ λογοθεραπεία μαζί μάθημα Μεταίχμιο μοναξιά Ναζίμ Χικμέτ Νασεντίν Χότζα Νόμπελ Λογοτεχνίας νουβέλα Ντέλια Όουενς Ορχάν Παμούκ Πάμπλο Νερούδα Πατάκη ποίημα ποίηση ποιητής πολιτισμός πρόσφυγες Σκαντζόχοιρος σκιά σπίτι συγγραφή συνεργασία τανγκό ταξίδι τετράδιο Τζελαλεντίν Ρουμί Το Ψυχοθεραπευτικό Ταξίδι Τουρκοκύπριοι φαντασία Φερνάντο Πεσσόα φιλία φιλοσοφία Φρίντριχ Νίτσε φυσικοπαθητική χαμόγελο χιόνι χορός Χόρχε Μπουκάι Χριστίνα Παρασχά χρόνος Ψυχογιός ψυχολογία