War is kind - Stephen Crane - Ο πόλεμος είναι καλός

  EN/GR  

Do not weep, maiden, for war is kind. 

Because your lover threw wild hands toward the sky 

And the affrighted steed ran on alone, 

Do not weep. 

War is kind. 

      Hoarse, booming drums of the regiment, 

      Little souls who thirst for fight, 

      These men were born to drill and die. 

      The unexplained glory flies above them, 

      Great is the battle-god, great, and his kingdom— 

      A field where a thousand corpses lie. 

Do not weep, babe, for war is kind. 

Because your father tumbled in the yellow trenches, 

Raged at his breast, gulped and died, 

Do not weep. 

War is kind. 

      Swift, blazing flag of the regiment, 

      Eagle with crest of red and gold, 

      These men were born to drill and die. 

      Point for them the virtue of slaughter, 

      Make plain to them the excellence of killing 

      And a field where a thousand corpses lie. 

Mother whose heart hung humble as a button 

On the bright splendid shroud of your son, 

Do not weep. 

War is kind.

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟΣ      

    μετάφραση: Γιώργος Μπλάνας

    Μην κλαις, κορίτσι μου· γιατί ο πόλεμος είναι καλός. Επειδή τίναξε άγρια τα χέρια ο καλός σου κατά τον ουρανό   και το άλογό του τρόμαξε και κάλπασε μονάχο, 

    μην κλαις.   

    Ο πόλεμος είναι καλός. 

    Μαίνονται, βρυχώνται του συντάγματος  τα τύμπανα, μικρές, ασήμαντες ψυχές διψούν για μάχη·   οι άνδρες αυτοί γεννήθηκαν για παρελάσεις και σφαγές.   Άφραστη δόξα από πάνω τους πετά·   

    Δόξα στον θεό‐πολεμιστή και στο βασίλειό του: ένα λιβάδι σπαρμένο με νεκρούς.   

    Μην κλαις, παιδί μου· γιατί ο πόλεμος είναι καλός. Επειδή έπεσε ο πατέρας σου, στο στήθος χτυπημένος,   σ’ ένα βρώμικο όρυγμα κι άφησε εκεί την τελευταία του πνοή,   

    μην κλαις. Ο πόλεμος είναι καλός. 

    

    Φλόγα λαμπρή φτεροκοπά η σημαία του συντάγματος,   αετός με χρυσοκόκκινο λοφίο·   οι άνδρες αυτοί γεννήθηκαν για παρελάσεις και σφαγές. Μιλήστε τους καλύτερα για την αξία του μακελειού,   καλύτερα εξηγείστε τους το μεγαλείο που έχει   ο θάνατος κι ένα λιβάδι σπαρμένο με νεκρούς.   

    Μητέρα, που η ταπεινή καρδιά σου κρέμεται σαν το κουμπί   στο θαυμαστό, υπέρλαμπρο σάβανο του παιδιού σου,   

    μην κλαις.   

    Ο πόλεμος είναι καλός.

    Μπορείτε να κατεβάσετε την ποιητική συλλόγη πατώντας στον πιο κάτω σύνδεσμό:

https://www.openbook.gr/apanta-ta-poiimata-stephen-crane/

My mind to me a kingdom is - Sir Edward Dyer

Sir Edward Dyer (October 1543 – May 1607) was an English courtier and poet. 

EN/GR

My mind to me a kingdom is;

Such perfect joy therein I find 

That it excels all other bliss 

Which God or nature hath assign’d. 

Though much I want that most would have, 

Yet still my mind forbids to crave. 

No princely port, nor wealthy store, 

No force to win a victory, 

No wily wit to salve a sore, 

No shape to win a loving eye; 

To none of these I yield as thrall,

- For why? my mind despise them all. 

I see that plenty surfeit oft, 

And hasty climbers soonest fall; 

I see that such as are aloft 

Mishap doth threaten most of all. 

These get with toil and keep with fear; 

Such cares my mind can never bear.

I press to bear no haughty sway, 

I wish no more than may suffice, 

I do no more than well I may, 

Look, what I want my mind supplies. 

Lo! thus I triumph like a king, 

My mind content with anything. 

I laugh not at another’s loss, 

Nor grudge not at another’s gain; 

No worldly waves my mind can toss;

I brook that is another’s bane. 

I fear no foe, nor fawn on friend, 

I loathe not life, nor dread mine end. 

My wealth is health and perfect ease, 

And conscience clear my chief defence;

I never seek by bribes to please, 

Nor by desert to give offence. 

Thus do I live, thus will I die,

- Would all did so as well as I!

 Ένα βασίλειο είναι για μένα ο νους μου... 

"Ένα βασίλειο είναι για μένα ο νους μου. 

Τόσες χαρές μέσα του βρίσκω που ξεπερνούν 

κάθε άλλη ευτυχία που ο κόσμος έχει να προσφέρει. 

Μ' όλο που θέλω πολλά από κείνα

που οι περισσότεροι ποθούν, 

ο νους μου αρνείται να τα λαχταρίσει. 

Ούτε μεγαλεία πριγκιπικά ακόμα, 

ούτε πλούτη, ούτε ισχύ για να νικώ, 

ούτε έξυπνα καλοπιάσματα τις προσβολές να απαλύνω, 

ούτε ομορφιά για να δροσίζω τα αγαπημένα μάτια. 

Σε τίποτα απ' αυτά δούλος δε γίνομαι, 

γιατί ο νους μου όλα αυτά μ' απλοχεριά μου δίνει. 

Βλέπω συχνά να βασανίζονται πολλοί 

και να κατρακυλούν αυτοί που βιάστηκαν ν' ανέβουν. 

Βλέπω όσους στέκονται ψηλά

η αναποδιά πιότερο να τους συμμαδεύει. 

Με μόχθο προχωρούν, βαδίζουν με το φόβο. 

Τέτοιες έγνοιες ο δικός μου νους 

ποτέ δε θα μπορούσε να βαστάξει. 

Είμαι ευχαριστημένος, κι έτσι ζω, 

ζητώ μονάχα όσα μου αρκούν. 

Δεν λαχταρώ τα υπεροπτικά λικνίσματα. 

Κοίτα, όσα μου λείπουν ο νους μου τα προσφέρει και να! 

Βασιλικά θριαμβεύω, ευτυχισμένος με όσα ο νους μου φέρνει. 

Εκείνοι που έχουν τα πολλά, 

δεν παύουν κι άλλα να ποθούν. 

Εγώ έχω λιγοστά κι άλλα δεν ψάχνω.

Εκείνοι είναι φτωχοί κι ας έχουν τόσα 

κι εγώ είμαι πλούσιος με τα λίγα που' χω. 

Φτωχοί είναι εκείνοι· πλούσιος εγώ.

Εκείνοι ζητιανεύουν· δίνω εγώ. 

Στερούνται εκείνοι· περίσσεια έχω εγώ. 

Εκείνοι μαραζώνουν· ζω εγώ. 

Με όσα οι άλλοι χάνουν δε γελώ, 

Κι όσα οι άλλοι έχουν δε φθονώ. 

Του κόσμου οι τρικυμίες 

το νου μου δε σκαμπανευάζουν. 

Η θέση μου είναι η νηνεμία. 

Δεν φοβάμαι εχθρούς, φίλους δεν κολακεύω, 

τη ζωή μου δε μισώ, το τέλος μου δεν τρέμω. 

Άλλοι μετρούνε με τον πόθο την απόλαυση 

και με του θέλω την φρενίτιδα μετρούνε τη σοφία. 

Η μόνη ασφάλεια η περιουσία τους είναι.

Όλη τους η μαστοριά είναι κατεργαριά μασκαρεμένη. 

Μα εγώ όλη την απόλαυση την βρίσκω 

στην ηρεμία που μου δίνει ο νους μου. 

Τα πλούτη μου είναι η υγεία 

και η απέραντη γαλήνη 

καθαρή η συνείδησή μου υπερασπίζει την επιλογή μου. 

Δεν προσπαθώ να γίνω αρεστός με τις δωροδοκίες 

ούτε με την απάτη να προσβάλω. 

Έτσι εγώ ζω· έτσι θα πεθάνω. 

Μακάρι και οι άλλοι έτσι καλά να ζουν." 

Σερ Έντουαρντ Ντάιερ