Στο μάτι του ταύρου - Δώρος Αντωνιάδης

Περίληψη

Ο Πέτρος Ελευθεριάδης, αστυνόμος του Τμήματος Ανθρωποκτονιών, μόλις έχει υποβάλει την παραίτησή του στην υπηρεσία και είναι πλέον έτοιμος για ένα νέο ξεκίνημα. Πριν φύγει όμως, αναλαμβάνει να βοηθήσει σε μια τελευταία υπόθεση, με ένα πτώμα που βρίσκεται τοποθετημένο σαν τον Βιτρουβιανό Άνθρωπο του Ντα Βίντσι, το οποίο φέρει ένα περίεργο τατουάζ στο στήθος και κρατά ένα ποίημα με αριθμούς στην αρχή κάθε στροφής. Ο αστυνόμος αντιλαμβάνεται γρήγορα πως δεν πρόκειται για απλή υπόθεση ανθρωποκτονίας. Στην προσπάθειά του να εξιχνιάσει το έγκλημα, οδηγείται σε μια ιστορία που ξεκινά είκοσι χρόνια πριν στη Θεσσαλονίκη, όπου ένας φοιτητής ψυχολογίας βοηθάει μια κοπέλα να ξεφύγει από τον μανιακό διώκτη της. Όσο περνούν οι ώρες, ο Ελευθεριάδης ανακαλύπτει στοιχεία και γεγονότα που θα του αλλάξουν τη ζωή γρηγορότερα απ’ ό,τι σχεδίαζε.

Ένα συναρπαστικό αστυνομικό θρίλερ με μαθηματικούς γρίφους, υποβλητική ατμόσφαιρα και καταιγιστικό ρυθμό, όπου το παρόν εναλλάσσεται με το παρελθόν, ενώ ο αναγνώστης βρίσκεται διαρκώς προ αλλεπάλληλων εκπλήξεων.

Βιογραφικά στοιχεία

Δώρος Αντωνιάδης

Ο Δώρος Αντωνιάδης γεννήθηκε στη Λευκωσία το 1974 και ζει στην Αθήνα με τη γυναίκα του και τα παιδιά του. Σπούδασε μαθηματικά και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην πληροφορική και στις επικοινωνίες. Είναι ερασιτέχνης τριαθλητής και του αρέσει να γράφει για τα βιβλία που διαβάζει, αλλά και για τον κόσμο όπου ζει, στο προσωπικό του blog (dorosantoniadis.com). Το Στο μάτι του ταύρου είναι το πρώτο του βιβλίο.

1) Τι σε ώθησε να γράψεις το βιβλίο αυτό; Όταν ξεκίνησα να το γράφω, δεν είχα ιδέα πως θα προκύψει μυθιστόρημα και μετά βιβλίο. Ξεκίνησα από έναν γρίφο που είδα στο Facebook πριν από περίπου δύο χρόνια. Ο γρίφος ήταν ένας μαθηματικός τύπος που αν τον αποκρυπτογραφούσες, προέκυπτε μια αγγλική φράση. Όσο κι αν έψαξα, δεν βρήκα στο διαδίκτυο να υπάρχει κάτι αντίστοιχο στα ελληνικά και έτσι αποφάσισα να δημιουργήσω έναν αντίστοιχο ελληνικό γρίφο. Όταν πλέον είχα στα χέρια μου τον γρίφο, σκέφτηκα μια μικρή ιστορία γύρω από αυτόν και γράφοντας την, είδα πως όλο και μεγάλωνε αυτή η ιστορία. Μόλις τελείωνα μια παράγραφο, ξεκινούσα την επόμενη. Κάποια στιγμή προέκυψε άλλος ένας γρίφος και εντέλει, το αποτέλεσμα όλης αυτής της διαδικασίας είναι το βιβλίο αυτό.

2) Πως νιώθεις τώρα που κρατάς το βιβλίο στα χέρια σου, και πως όταν ακούς σχόλια από τους αναγνώστες; Νιώθω αληθινά χαρούμενος. Το ξέρω πως ακούγεται κλισέ, αλλά έτσι νιώθω. Απλώς χαρούμενος. Η στιγμή δε που κράτησα το βιβλίο στα χέρια μου ήταν μοναδική. Μακάρι οι συνθήκες στην Ελλάδα να ήταν καλύτερες και να με άφηναν να χαρώ ακόμα περισσότερο, αλλά αυτές δυστυχώς δεν μπορώ να τις αλλάξω. Μέχρι τώρα έχω ακούσει μόνο θετικά σχόλια για το βιβλίο και έτσι νιώθω πολύ συγκινημένος αλλά και λίγο αγχωμένος για το τι θα περιμένει ο κόσμος από μένα στο μέλλον. Ελπίζω να μου βγει δημιουργικά όλο αυτό.

3) Τι να περιμένουμε από εσένα στο μέλλον; Ακόμη δεν έχω αποφασίσει. Αφήνω εσκεμμένα χρόνο να κυλίσει και για να χαρώ αυτό που γίνεται τώρα αλλά και για να δω πως θα πάει το πρώτο βιβλίο, να δω τις αντιδράσεις του κόσμου, αν θα θέλουν μια συνέχεια. Η ιστορία πάντως στο τέλος αφήνει ανοιχτά κάποια ενδεχόμενα, έτσι ώστε να μπορώ -αν αποφασίσω- να συνεχίσω από εκεί που την άφησα.


Οι αναγνώστες που θα αγοράσουν το βιβλίο, θα βοηθήσουν παράλληλα και στην ενίσχυση του έργου του συλλόγου «Νοσηλεία», καθώς ο Δώρος Αντωνιάδης προσφέρει 50% των εσόδων του για το σκοπό αυτό. http://www.nosilia.org.gr/

Οι θίασοι του ΟΧΙ και του ΝΑΙ

Επ' ευκαιρίας του δημοψηφίσματος στην Ελλάδα για την αποδοχή ή όχι των όρων των θεσμών, θυμήθηκα και κάποιες άλλες ιστορικές στιγμές όπου υπήρχαν πάλι διλήμματα καθώς και τα αποτελέσματα αυτών που δεν ήταν σε καμία περίπτωση τα ιδανικά. Διαβάζω καθημερινά στα διάφορα μέσα μαζικής δικτύωσης τις ατομικές απόψεις και υπάρχουν απείρου κάλους ποσταρίσματα υπέρ της κάθε θέσης και με κάνουν να διερωτώμαι: 

Αρχικά, αυτοί που "φανατικά" υποστηρίζουν είτε την μια είτε την άλλη θέση, τι περισσότερο ξέρουν; Που στηρίζουν με τόση ένταση την θέση τους και από που αντλούν την ενημέρωση τους; Είναι όντως αντικειμενική και αληθινή, ή καθοδηγείται α) τις πολιτικές τους πεποιθήσεις, β) τα οικονομικά τους συμφέροντα ή γ) γιατί απλώς πρέπει να είναι αντίθετοι σε αυτό που υποστηρίζουν οι 'Άλλοι" και συνεχίζουν μια διαμάχη που δεν έχει ρίζες στο τρέχον θέμα;

Μετά διερωτώμαι, ότι εφόσον υπάρχουν τόσο έντονα αντίθετες απόψεις για κάτι που αφορά το ΚΟΙΝΌ καλό, δεν θα έπρεπε να συζητηθούν να αναλυθούν τα καλά και τα κακά των δύο θέσεων, να κρατήσουν τα καλά και να ελαχιστοποιήσουν τα κακά για να φτιαχτεί μια από κοινού λύση, πιο ιδανική για το ΚΟΙΝΌ καλό; (Και όχι μόνο να εξυπηρετεί οικονομικά συμφέροντα).

Έχω από καιρό χάσει κάθε εμπιστοσύνη στα κομματικά συμφέροντα, που υποστηρίζουν είτε την μια είτε την άλλη θέση. Είναι πολύ ξεκάθαρο στο μυαλό μου ότι αφορούν πολύ περισσότερο ιδιωτικά συμφέροντα παρά την ευημερία όλων. Ότι είναι εμποτισμένα με κάθε είδους διεστράβλωσης της αλήθειας, στο ποσοστό που εξυπηρετεί την προώθηση της θέσης τους παρά την αλήθεια αυτούσια. Και ακόμη πιο θλιβερό, και το βλέπω και πολύ περισσότερο στις εκλογικές περιόδους, αντί η κάθε θέση να αναλύει το τι καλό θα φέρει, ασχολείται με το να τονίζει τα αρνητικά της αντιπέρα όχθης. 

Δεν λέω ότι είναι εύκολο να αποφασίσεις πιο είναι το σωστό, αλλά σίγουρα χρειάζονται ανοικτά αυτιά, και μυαλό χωρίς παρωπίδες.