Είχε βάλει στοίχημα με τον εαυτό του. Αυτή την φορά δεν θα τα παρατούσε ότι κι'αν γινόταν! Η κατάκτηση του στοιχήματος είχε γίνει ο στόχος της ζωής του. Αν κατάφερνε να φέρει αυτό εις πέρας, τίποτα πια δεν θα τον σταματούσε.
Εδώ και εβδομάδες είχε ξεκινήσει την προετοιμασία. Κατέγραψε στον υπολογιστή όλα τα απαραίτητα εφόδια, όλα τα στάδια που έπρεπε να διανύσει και τις προσπάθειες που έπρεπε να καταβάλει για να είναι έτοιμος. Η κατανομή αυτή χωρίστηκε τελικά σε 25 ισότιμα μέρη, μιας και τον χώριζαν πλέον μόνο 25 μέρες από την ολοκλήρωση του στόχου. Οπότε κάθε μέρα έπρεπε να βρίσκει ένα από τα 25 αυτά μέρη της προετοιμασίας ολοκληρωμένο.
Αφού τα κατέγραψε, τα ζύγισε για να δει αν κάποιο ήταν πιο δύσκολο να επιτευχθεί και ίσως να του στερούσε την χαρά να φτάσει στον στόχο του. Μετά διερωτήθηκε αν έπρεπε να βάλει αυτά που θεωρούσε πιο δύσκολα στην αρχή και να αφήσει τα πιο εύκολα για το τέλος ή αντίθετα. Τελικά αποφάσισε ότι η πρώτη επιλογή ήταν πιο σοφή και θα είχε καλύτερα αποτελέσματα.
Κοίταξε λοιπόν με περηφάνια το excel που είχε φτιάξει και σίγουρος πια ότι τίποτα στον κόσμο δεν θα τον σταματούσε, πάτησε το κουμπί της αποθήκευσης του αρχείου. Ο υπολογιστής του ζήτησε να ονομάσει το αρχείο. Δεν δίστασε καθόλου και πληκτρολόγησε "25η ώρα". Το θεώρησε το πιο κατάληλο για αυτό που θα έκανε καθώς και γουρλίδικο! Τραβήχτηκε λίγο πιο πίσω από τον υπολογιστή για να θαυμάσει την τέλεια αρμονία που είχε ετοιμάσει πριν πατήσει το πλήκτρο της αποθήκευσης.
Η καρέκλα του όμως ζορίστηκε να κυλήσει προς τα πίσω και λιγάκι εκνευρισμένος, πάτησε γερά τα πόδια του στο έδαφος και την έσπρωξε προς τα πίσω! Αυτή ζορίστηκε για απειροελάχιστα δεύτερα αλλά τελικά κύλησε προς τα πίσω.
Αμέσως ένα τσακ ακούστηκε και η οθόνη του υπολογιστή έγινε μαύρη. Σε κατάσταση πανικού ξεκίνησε να πατάει όποιο πλήκτρο εύρισκε μπροστά του αλλά δυστυχώς χωρίς κανένα αποτέλεσμα! Ήταν πλέον αργά! Η καρέκλα είχε αποσυνδέσει το καλώδιο του υπολογιστή, σβήνοντας τον υπολογιστή χωρίς να αποθηκεύσει το αρχείο!
Μπορείτε να δείτε την πρωτότυπη ανάρτηση εδώ!
Εδώ και εβδομάδες είχε ξεκινήσει την προετοιμασία. Κατέγραψε στον υπολογιστή όλα τα απαραίτητα εφόδια, όλα τα στάδια που έπρεπε να διανύσει και τις προσπάθειες που έπρεπε να καταβάλει για να είναι έτοιμος. Η κατανομή αυτή χωρίστηκε τελικά σε 25 ισότιμα μέρη, μιας και τον χώριζαν πλέον μόνο 25 μέρες από την ολοκλήρωση του στόχου. Οπότε κάθε μέρα έπρεπε να βρίσκει ένα από τα 25 αυτά μέρη της προετοιμασίας ολοκληρωμένο.
Αφού τα κατέγραψε, τα ζύγισε για να δει αν κάποιο ήταν πιο δύσκολο να επιτευχθεί και ίσως να του στερούσε την χαρά να φτάσει στον στόχο του. Μετά διερωτήθηκε αν έπρεπε να βάλει αυτά που θεωρούσε πιο δύσκολα στην αρχή και να αφήσει τα πιο εύκολα για το τέλος ή αντίθετα. Τελικά αποφάσισε ότι η πρώτη επιλογή ήταν πιο σοφή και θα είχε καλύτερα αποτελέσματα.
Κοίταξε λοιπόν με περηφάνια το excel που είχε φτιάξει και σίγουρος πια ότι τίποτα στον κόσμο δεν θα τον σταματούσε, πάτησε το κουμπί της αποθήκευσης του αρχείου. Ο υπολογιστής του ζήτησε να ονομάσει το αρχείο. Δεν δίστασε καθόλου και πληκτρολόγησε "25η ώρα". Το θεώρησε το πιο κατάληλο για αυτό που θα έκανε καθώς και γουρλίδικο! Τραβήχτηκε λίγο πιο πίσω από τον υπολογιστή για να θαυμάσει την τέλεια αρμονία που είχε ετοιμάσει πριν πατήσει το πλήκτρο της αποθήκευσης.
Η καρέκλα του όμως ζορίστηκε να κυλήσει προς τα πίσω και λιγάκι εκνευρισμένος, πάτησε γερά τα πόδια του στο έδαφος και την έσπρωξε προς τα πίσω! Αυτή ζορίστηκε για απειροελάχιστα δεύτερα αλλά τελικά κύλησε προς τα πίσω.
Αμέσως ένα τσακ ακούστηκε και η οθόνη του υπολογιστή έγινε μαύρη. Σε κατάσταση πανικού ξεκίνησε να πατάει όποιο πλήκτρο εύρισκε μπροστά του αλλά δυστυχώς χωρίς κανένα αποτέλεσμα! Ήταν πλέον αργά! Η καρέκλα είχε αποσυνδέσει το καλώδιο του υπολογιστή, σβήνοντας τον υπολογιστή χωρίς να αποθηκεύσει το αρχείο!
Μπορείτε να δείτε την πρωτότυπη ανάρτηση εδώ!
No comments:
Post a Comment