Εγώ επέλεξα να διαβάσω ένα κείμενο από άσκηση που κάναμε στα μαθήματα δημιουργικής γραφής που κάνουμε στο The Writing Room, προσπαθώντας να δοκιμάσουμε διαφορετικά είδη γραφής όπως το άρλεκιν, το θρίλερ, το κυπριακό σκέτς, το ρομάντζο, το αστυνομικό, το αισθησιακό κ.ο.κ.
ΑΣΚΗΣΗ ΘΡΙΛΕΡ
Το αγαπημένο μου χρώμα ήταν πάντοτε το κόκκινο. Παιδί δεν αποχωριζόμουνα ένα διαφημιστικό μπλουζάκι της Coca Cola που έπαιρνες δώρο με μια δωδεκάδα αναψυκτικά.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά την δασκάλα στο δημοτικό να με μαλώνει που πάντα ζωγράφιζα τον ήλιο κόκκινο, άσε που οι συμμαθητές μου από κάποια στιγμή και μετά με φώναζαν «Ο Στάλιν».
Βλέπω όμως την κηλίδα από αίμα στον δείκτη του αριστερού μου χεριού και νιώθω έτοιμος να λιποθυμήσω. Πότε μου δεν άντεχα στην θέα του αίματος. Μια φορά στην έκτη δημοτικού, λάμβανα μέρος στους Πανλευκωσιάτικους αγώνες των σχολείων στο τρέξιμο με τ´εμποδίων. Στο προτελευταίο εμπόδιο και ενώ ήμουν πρώτος, πάτησα στραβά πριν πηδήξω και έπεσα πάνω στο εμπόδιο και το γόνατο μου τρίφτηκε και σκίστηκε. Με το που είδα το αίμα να αναβλύζει, λιποθύμησα.
Αλλά ούτε και στον στρατό, εκεί που τα αγοράκια γίνονται άντρες, κατάφερα να το ξεπεράσω. Με το που έβλεπα έστω και μια σταγόνα αίμα, έκανα εμετό.
Πρέπει όμως αυτή την στιγμή να βρω την δύναμη να το αντέξω.
Πλησιάζω τον νεροχύτη για να αφήσω το μαχαίρι που τόση ώρα κρατούσα με το δεξί μου χέρι. Αποφεύγω να κοιτάξω προς τον νεροχύτη καθώς κάνω την κίνηση αυτή. Δεν γνωρίζω πόση ποσότητα του κόκκινου υγρού έχει καλύψει την κοφτερή του λεπίδα. Η μάτια μου όμως πάει προς το χέρι μου όπου όλα τα δάκτυλά έχουν βαφτεί πασχαλινά αυγά. Νοιώθω το στομάχι μου να ανακατεύεται και περιμένω από στιγμή σε στιγμή ότι έχω φάει για μεσημεριανό να μετατραπεί σε εμετό.
Σκέψου, λέω δυνατά στον εαυτό μου. Συγκεντρώσου! Πρέπει να πάρεις μια απόφαση για το τι θα κάνεις. Ξέχνα το αίμα. Δεν υπάρχει. Είναι απλά το αγαπημένο σου χρώμα. Βρες μια λύση.
Κλείνω τα μάτια μου. Δεν τολμώ να κοιτάξω προς την μεριά της. Αν τολμήσω να κοιτάξω μπορεί η θέα του χρώματος που αγαπώ, που λογικά θα την έχει περικυκλώσει, να με κάνει να τα χάσω. Αν λιποθυμήσω ή κάνω εμετό δεν θα υπάρχει πια λυτρωμός. Δεν θα μπορώ να ξεφύγω τις συνέπειες των πράξεων μου.
Νοιώθω τα χείλη μου στεγνά, και πρέπει να ηρεμήσω και να σκεφτώ. Θυμάμαι ότι πριν ξεκινήσει όλο αυτό, μου είχε βάλει σε ένα ποτήρι, παγωμένο νερό για να πιω, το οποίο δεν άγγιξα. Δεν τολμώ να ανοίξω ακόμη τα μάτια μου, προσπαθώ να θυμηθώ που το είχε ακουμπήσει. Αν ξεκινήσω να ψαχουλεύω όμως με τα μάτια κλειστά, θα αφήσω παντού τα αποτυπώματα μου, χαραγμένα με το υπέροχο κόκκινο χρώμα, που αυτή την φορά είναι φτιαγμένο από το αίμα της.
