Di Giovanni Janine -Το πρωί που ήρθαν να μας πάρουν - Ανταποκρίσεις από τον πόλεμο στη Συρία

Ίσως ένα βιβλίο που θα είναι σαν γροθιά στο στομάχι για όσους το διαβάσουν, όχι γιατί δεν ξέρουμε τα όσα συμβαίνουν, αλλά περισσότερο γιατί επιλέγουμε να μην τα σκεφτόμαστε και όταν διαβάσεις ένα τέτοιο βιβλίο που τα λέει έξω από τα δόντια, χωρίς περιττά διακοσμητικά στοιχεία, με ωμή πραγματικότητα, κάτι μέσα μας μπορεί να ταραχτεί και να συνειδητοποιήσει για πόσα άσχημα πράγματα είμαστε ικανοί. Δυστυχώς σε όλη την ιστορία του ανθρώπινου γένους, αυτήν που υπάρχουν γραπτά τεκμήρια,  δεν έχουμε και τις καλύτερες αναφορές για τον τρόπο που φερόμαστε ο ένας στον άλλο. Πόλεμοι, βία, σκοτωμοί, βιασμοί, δουλεία, δικτατορία, γενοκτονίες, καταστροφή του περιβάλλοντος, τόσο σε παγκόσμια κλίμακα όσο και σε ατομικό επίπεδο. 

Είναι αλήθεια όμως και ότι έχουμε και θετικά επιτεύγματα που δεν πρέπει να ξεχνάμε. Υπάρχουν και ηρωικές συμπεριφορές, άνθρωποι που έχουν μεγαλουργήσει, που έχουν προσφέρει στο γενικό σύνολο, που έχουν αυτοθυσιαστεί, που έχουν γίνει τρανά παραδείγματα προς μίμηση.  Διαβάζοντας το βιβλίο αυτό, σκεφτόμουν ότι πρέπει αυτά που έγιναν και γίνονται σε χώρες όπως η Συρία ακόμη και σήμερα στον 21ο αιώνα, να γίνουν τρανά παραδείγματα προς αποφυγή. Να βάλουμε όλοι με όποιο τρόπο μπορούμε, το λιθαράκι μας για να σταματήσουν οι πόλεμοι και άσκοποι αλληλοσκοτωμοί. Να δούμε το ανθρώπινο είδος σαν μια μεγάλη οικογένεια που αποδέχεται και αγαπά την όποια διαφορετικότητα του διπλανού μας, θρησκεία, εθνότητα, χρώμα δέρματος, φύλο, σεξουαλική ταυτότητα, μαθησιακή ικανότητα, σωματότυπο κ.ο.κ. Να χαιρόμαστε με την κάθε ιδιαιτερότητα και να δίνουμε χώρο για να ζήσει ο καθένας με ευτυχία και γαλήνη το σύντομο πέρασμα του από αυτήν την ζωή. 

Και να σταματήσουν να υπάρχουν όλα αυτά τα αυταρχικά πολιτικά συστήματα, οι κυβερνήσεις που εξυπηρετούν τα συμφέροντα μιας ολιγαρχικής ελίτ. Να μην υπάρχει καμία ελίτ αλλά ισότητα για όλους. Θα μου πείτε ότι ακούγεται πολύ ουτοπικό για να είναι αληθινό, αλλά τίποτα δεν έχει πραγματοποιηθεί, ανακαλυφθεί ή δημιουργηθεί, αν κάποιος δεν βρέθηκε να το πιστέψει πριν.

Περίληψη του βιβλίου από το οπισθόφυλλο.

Ο πόλεμος είναι συλλογική υπόθεση. Εμπλέκει λαούς, παρατάξεις, θρησκείες. Είναι όμως και υπόθεση προσωπική. Τον πόλεμο τον κάνουν άνθρωποι και τον ζούνε άνθρωποι: αυτός που σκοτώνει κι αυτός που σκοτώνεται, αυτός που μένει ανάπηρος κι αυτός που βλέπει το σπίτι του να βομβαρδίζεται, αυτός που μάχεται στο μέτωπο κι αυτός που παρακολουθεί ανυπεράσπιστος τη ζωή του, όπως την ήξερε μέχρι τότε, να καταρρέει.

Σε τούτο το βιβλίο, η Τζανίν Ντι Τζιοβάνι ―η σημαντικότερη πολεμική ανταποκρίτρια της γενιάς της― δεν κάνει γεωπολιτικές αναλύσεις. Δεν κοιτάζει τον πόλεμο από ψηλά. Τον παρακολουθεί από μέσα, μέσα απ’ τα μάτια των ανθρώπων που τον βιώνουν. Αφηγείται τις ιστορίες των στρατιωτών, τόσο του κυβερνητικού στρατού όσο και της αντιπολίτευσης, των βασανισμένων, των αμάχων, των μανάδων, των παιδιών. Καταγράφει αισθήματα αρχέγονα, σωματικά: τον πόνο, την απώλεια, την αγριότητα, τη φρίκη. Καταγράφει τις μυρωδιές του πολέμου, τους ήχους, το κρύο, τη λάσπη. Καταγράφει φόβους κι ελπίδες, το πένθος και τη συντριβή.

Μέσα από δεκάδες ανθρώπινες ιστορίες ―της Νάντα, της Μαριάμ, του Χουσεΐν, του Μοχάμεντ, του Αμπντουλάχ, της Κάρλα― η συγγραφέας συνθέτει τη σπαραχτική τοιχογραφία μιας κοινωνίας που τρώει τις σάρκες της, οδηγημένη σ’ έναν αδελφοκτόνο πόλεμο αλλά και στη μεγαλύτερη τραγωδία της εποχής μας.

Μπορείτε να βρείτε το βιβλίο στον ιστότοπο του εκδοτικού οίκου: https://domabooks.gr/shop/to-proi-pou-irthan-na-mas-paroun

Η Janine di Giovanni είναι τακτική συνεργάτιδα των New York Times, του Guardian και του New York
Review of Books, και πρώην αρχισυντάκτρια του Newsweek σε θέματα Μέσης Ανατολής. Έχει καλύψει πολέμους και ανθρωπιστικές κρίσεις στη Βοσνία, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στη Σιέρα Λεόνε, στη Λιβερία, στην Τσετσενία, στη Σομαλία, στη Λιβύη και στο Ανατολικό Τιμόρ.

Άλλα έργα της: Against the Stranger: Lives in Occupied Territory (1993)· The Quick and the Dead: Under Siege in Sarajevo (1994)· Madness Visible (2003)· The Place at the End of the World (2006)· Ghosts by Daylight: A Memoir of War and Love (2012).

Το βιβλίο Το πρωί που ήρθαν να μας πάρουν έχει μεταφραστεί σε 18 γλώσσες. Έχει τιμηθεί με το Βραβείο Δημοσιογραφικής Τόλμης IWMF 2016, και το Βραβείο Πεζού Λόγου του Hay Festival 2016.