Σκεφτόμουν το μάθημα των τούρκικων και μια συζήτηση που προέκυψε σχετικά με την αγορά των βιβλίων για το μάθημα! Η καθηγήτρια μας ενημέρωσε από ποιο βιβλιοπωλείο να το προμηθευτούμε και κάποιος πρότεινε να το αγοράσουμε στην μισή τιμή από τα κατεχόμενα.
Πρέπει να ομολογήσω ότι μέχρι σχετικά πρόσφατα, η ιδέα να κάνω κάτι τέτοιο δεν τολμούσε να κάνει την εμφάνιση της στο μυαλό μου! Ούτε για ένα μπουκαλάκι νερό! Γιατί να πάω να αφήσω λεφτά σε "αυτούς";
Θα μου πείτε τώρα ποιοι είναι "αυτοί"! Μέχρι πριν λίγα χρόνια "αυτοί" ήταν οι Τουρκοκύπριοι, οι Τούρκοι έποικοι, οι κατακτητές, αυτοί που με βίο τρόπο πήραν την γη των προγόνων μου και διαίρεσαν το νησί στα δύο. Δεν τους είχα γνωρίσει ποτέ, αλλά τα πρόσωπα τους στην φαντασία μου ήταν σκούρα, άγρια, γεμάτα με μίσος και ήταν έτοιμοι πάντα να με σκοτώσουν!
Δεν θα ξεχάσω την πρώτη μου επίσκεψη στο κατεχόμενο κομμάτι της πατρίδας μου! Δεν έμενα στην Κύπρο την εποχή που άνοιξαν τα σύνορα οπότε δεν είχα καμία είδους επαφή μαζί τους. Φανταστείτε την έκπληξη μου όταν τελικά πέρασα τα σύνορα στην Κέρμια και είδα δρόμους με αυτοκίνητα, φτωχικά αλλά και σούπερ ακριβά! Υπήρχαν κανονικά σπίτια και πολυκατοικίες (καλά τόσο καιρό που φανταζόμουν ότι έμεναν οι άνθρωποι!). Υπήρχαν καταστήματα που πουλάνε όλων των ειδών τα πράγματα, ρουχισμό, έπιπλα, ηλεκτρικές συσκεύες, αυτοκίνητα, υπήρχαν και σουπερμάρκετ! Αλλά και οι άνθρωποι! Είχαν κανονικά πρόσωπα, μας μοιάζουν αρκετά, είναι και αυτοί ψηλοί, κοντοί, χοντροί, λεπτοί, χαρούμενοι, θυμωμένοι, κάποιοι πολύ όμορφοι και κάποιοι αδιάφοροι. Κάτι δεν πήγαινε καλά, ή ίσως τελικά κάτι πίστευα λάθος τόσα χρόνια!
Για να μην μακρηγορήσω, "αυτοί" έχουν και ονόματα. Δεν είναι σαν τα δικά μας αλλά είναι εξίσου ωραία ή για να το πω όπως το νοιώθω, ευτυχώς που δεν είναι και αυτοί Αντρέας, Γιάννης, Κώστας, Ελένη, Χριστίνα, Γεωργία γιατί θα τους μπέρδευα! Και κάποια από "αυτά" είναι ονόματα φίλων μου, που συναντιόμαστε, μιλάμε, περνάμε ωραία μαζί, που μου μαθαίνουν την κουλτούρα τους και τους μαθαίνω την δική μας. Που τελικά μοιραζόμαστε χιλιάδες κοινά πράγματα και που ζούμε στον ίδιο ευλογημένο τόπο που λέγεται Κύπρος.
"Η ισορροπία κερδίζεται μέσα
από την πορεία της αυτοπραγμάτωσης, την επίγνωση της ζωής και του εαυτού σας,
την αντίληψη μιας νέας πραγματικότητας και ζητάει την τόλμη της αλλαγής. Να
επιτρέψετε στον εαυτό σας να τολμήσει να αλλάξει, να ελευθερωθεί από τις
πεποιθήσεις και καταγραφές του. Να περάσετε από τη μία πλευρά της σκέψης στην
πλευρά της συναίσθησης. 
